ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

ពួក​ទេវតា​ថ្មី​ទាំងនោះ​ ​រមែង​រុងរឿង​ជាង​ពួក​ទេវតា​ឯទៀត​ ​ដោយ​សម្បុរ​កាយ​ ​ដោយ​យស​ ​និង​អាយុ​ ​ពួក​ទេវតា​ថ្មី​ទាំងនោះ​ ​ជា​សាវ័ក​របស់​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ដូច​ផែនដី​ ​ជា​សាវ័ក​វិសេស​ ​បាន​ចូល​មក​ហើយ​ ​ក្នុង​ទីនេះ​។​ ​ពួក​តាវត្តិង្ស​ទេវតា​ ​ព្រមទាំង​ព្រះឥន្ទ្រ​ ​នមស្ការ​ចំពោះ​ព្រះ​តថាគត​ផង​ ​ចំពោះ​ព្រះធម៌​ ​ជា​ធម៌​ដ៏​ល្អ​ផង​ ​ហើយ​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ព្រោះ​ឃើញ​នូវ​ហេតុនេះ​។​

​[​៣៦​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សន​ង្កុ​មារ​ព្រហ្ម​ ​បាន​ពោល​នូវ​សេចក្តី​នេះ​ហើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​ដែល​សន​ង្កុ​មារ​ព្រហ្ម​ ​ពោល​នូវ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​សំឡេង​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​គឺ​សំឡេង​ក្បោះក្បាយ១​ ​សំឡេង​ងាយ​យល់១​ ​សំឡេង​ទន់​ពីរោះ១​ ​សំឡេង​គួរ​ស្តាប់១​ ​សំឡេង​គ្រលួច១​ ​សំឡេង​មិន​គ្រាវ១​ ​សំឡេងក្រអួន​(​១​)​១​ ​សំឡេង​រំពង​(​២​)​១​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សន​ង្កុ​មារ​ព្រហ្ម​ ​ញុំាង​បរិសទ្យ​ចំនួន​ប៉ុន្មាន​ក៏ដោយ​ ​ឲ្យដឹង​ច្បាស់​ដោយ​សំឡេង​បាន​ ​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​សំឡេង​ឮ​តាំងពី​ផ្ចិត​ឡើង​ទៅ​។​ ​(​២​)​ ​សំឡេង​លាន់ឮ​ ​ដូច​សំឡេង​ផ្គរលាន់​ ​និង​សំឡេង​សំភោរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636816187207400190
ទៅកាន់ទំព័រ៖