ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

រាជតេជះ​តម្កល់​លើ​ត្បូង​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​សូមទ្រង់ជ្រាប​ ​(​ដ្បិត​)​ ​ចក្ករ័តន៍​ជា​ទិព្វ​បាត់​ទៅ​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ព្រះ​មហាក្សត្រិយ៍​ ​ក្រាបបង្គំទូល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះរាជ​ឥសី​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នឹង​ព្រះរាជា​ ​ជា​ក្សត្រិយ៍​ ​ដែល​បាន​មុទ្ធាភិសេក​ហើយ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាលបា​ ​កាលបើ​ចក្ករ័តន៍​ជា​ទិព្វ​បាត់​ទៅ​ ​អ្នក​កុំ​មាន​សេចក្តី​តូចចិត្ត​ ​កុំ​សោយ​នូវ​សេចក្តី​មិន​សប្បាយចិត្ត​ឡើយ​ ​ម្នាលបា​ ​ព្រោះថា​ ​ចក្ករ័តន៍​ជា​ទិព្វ​នេះ​ ​មិនមែន​ជា​មត៌ក​ ​ដែល​មាន​មក​អំពី​បិតា​អ្នក​ទេ​ ​ម្នាលបា​ ​ណ្ហើយចុះ​ ​អ្នក​ចូរ​ប្រព្រឹត្ត​ចក្ក​ពត្តិ​វត្ត​ ​(​វត្ត​របស់​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​)​ ​ដ៏​ប្រសើរ​វិញ​ចុះ​ ​កាលបើ​ចក្ក​ពត្តិ​វត្ត​ ​ដែល​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ហើយ​ ​ចក្ករ័តន៍​ជា​ទិព្វ​ ​មាន​កាំ១ពាន់​ ​ព្រមទាំង​ខ្នងកង់​ ​ព្រមទាំង​ដុំ​ ​បរិបូណ៌​ ​ដោយ​អាការ​សព្វគ្រប់​ ​នឹង​កើត​ប្រាកដ​ដល់​បា​ ​ដែល​កក់​កេសា​ ​ហើយ​រក្សា​ឧបោសថ​ ​ឋិតនៅ​លើ​ប្រាសាទ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃ១៥​ ​ជា​ថ្ងៃឧបោសថ​នោះ​ ​ហេតុនេះ​ ​រមែង​មាន​ប្រាកដ​។​ ​ព្រះ​មហាក្សត្រិយ៍​ក្រាបបង្គំទូល​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​ចុះ​ចក្ក​ពត្តិ​វត្ត​ដ៏​ប្រសើរ​នុ៎ះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ព្រះរាជ​ឥសី​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាលបា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​ចូរ​អ្នក​អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​តែ​ម្យ៉ាង​ ​ហើយ​ធ្វើសក្ការៈ​ ​ចំពោះ​ធម៌​ ​គោរព​ធម៌​ ​រាប់អាន​ធម៌​ ​បូជា​ធម៌​ ​កោតក្រែង​ធម៌​ ​យក​ធម៌​ជា​ទង់ជ័យ​ ​យក​ធម៌​ជា​ស្ពាន​ ​យក​ធម៌​ជា​អធិបតី​
ថយ | ទំព័រទី ១២០ | បន្ទាប់
ID: 636817173591638141
ទៅកាន់ទំព័រ៖