ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ប្រារព្ធ​ព្យាករណ៍​ ​នូវ​អ​ចេ​លកោ​រក្ខ​ត្តិ​យៈ​ ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​យ៉ាងណា​ ​វិបាក​នោះ​ ​ក៏​ពិត​ដូច្នោះ​មែន​ ​មិនមែន​ផ្សេង​ទេ​។​ ​តថាគត​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​សុ​នក្ខត្តៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ថាដូចម្តេច​ ​បើ​ហេតុ​យ៉ាងនេះ​មាន​ហើយ​ ​តើត​ថា​គត​ ​ឈ្មោះថា​បាន​ធ្វើ​ឥទ្ធិ​បាដិហារិយ៍​ ​ជា​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ក្រៃលែង​ជាង​ធម៌​របស់​មនុស្ស​ហើយ​ ​ឬមិន​មែន​បាន​ធ្វើ​ទេ​។​ ​សុ​នក្ខត្ត​លិ​ច្ឆ​វិ​បុត្រ​ ​ទូល​តប​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលបើ​ហេតុ​យ៉ាងនេះ​មាន​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ឥទ្ធិ​បាដិហារិយ៍​ ​ជា​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ក្រៃលែង​ ​ជាង​ធម៌​របស់​មនុស្ស​ពិតមែនហើយ​។​ ​មិនមែន​ថា​ព្រះអង្គ​មិន​ធ្វើ​ទេ​។​ ​តថាគត​និយាយ​តប​ថា​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ ​កាលបើ​ដូច្នោះ​មែន​ ​(​ចុះ​ដូចម្តេច​)​ ​ក៏​អ្នក​និយាយ​នឹង​តថាគត​ ​ដែល​ជា​អ្នកធ្វើ​ឥទ្ធិ​បាដិហារិយ៍​ ​ជា​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ក្រៃលែង​ជាង​ធម៌​របស់​មនុស្ស​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ពិតជា​មិន​ធ្វើ​ឥទ្ធិ​បាដិហារិយ៍​ ​ជា​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ក្រៃលែង​ជាង​ធម៌​របស់​មនុស្ស​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទេ​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ ​អ្នក​ចូរ​មើលចុះ​ ​អំពើ​នេះ​ ​ជា​កំហុស​របស់​អ្នក​។​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​ឯ​សុ​នក្ខត្ត​លិ​ច្ឆ​វិ​បុត្រ​ ​កាល​តថាគត​ស្តី​ឲ្យ​យ៉ាងនេះ​ ​ក៏​គេច​ចេញ​ចាក​ធម្មវិន័យ​នេះ​បាត់​ទៅ​ ​ដូចជា​សត្វ​ដែល​ទៅ​កើត​ក្នុង​អបាយ​ ​ឬទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧ | បន្ទាប់
ID: 636817144313003499
ទៅកាន់ទំព័រ៖