ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

ម្នាល​ចុន្ទ​ ​មួយទៀត​ ​ព្រោះ​នឿយណាយ​ចាក​បីតិ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ដល់​នូវ​តតិយជ្ឈាន​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​សុខល្លិកានុយោគ​ទី៣​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​មួយទៀត​ ​ព្រោះ​លះបង់​នូវ​សុខ​ផង​ ​លះបង់​នូវ​ទុក្ខ​ផង​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ដល់​នូវ​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​សុខល្លិកានុយោគ​ទី៤​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​សុខល្លិកានុយោគ​ទាំង៤យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ទើប​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​ប្រាសចាក​រាគៈ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​រំលត់ទុក្ខ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​រម្ងាប់​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​ដឹង​ក្រៃលែង​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​ត្រាស់​ដឹង​ ​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​ ​ដោយ​ចំណែក​មួយ​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​ហេតុ​ជាទី​តាំង​ ​រមែង​មាន​យ៉ាងនេះ​ ​គឺ​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ ​សមជា​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ជា​សក្យបុត្តិយ៍​ ​ជា​អ្នក​ប្រក​បរឿយៗ​ ​នូវ​សុខល្លិកានុយោគ​ទាំង៤យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ពួក​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​និយាយទៅ​នឹង​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ទាំងនោះ​ថា​ ​យ៉ាងហ្នឹងហើយ​ ​ពួកគេ​ ​កាល​និយាយ​ឲ្យ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​និយាយ​ដោយ​ត្រូវ​ ​ពួកគេ​មិនមែន​និយាយ​បង្កាច់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​មិន​មាន​មែន​ ​ដោយ​មិន​ពិត​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៩ | បន្ទាប់
ID: 636817254040539555
ទៅកាន់ទំព័រ៖