ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

ម្នាល​ចុន្ទ​ ​ព្រោះថា​ ​គង់មាន​សត្វ​ពួក១​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ដោយឡែក​ ​ក្នុង​ដំណើរ​នេះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​តថាគត​ ​ពិចារណា​មិនឃើញ​បុគ្គល​ស្មើដោយ​ញាណ​ ​ដ៏​ស្មើ​របស់​តថាគត​ ​ដោយ​បញ្ញត្តិ​នេះ​សោះ​ ​មាន​ពីណា​ក្រៃលែង​ជាង​ ​មានតែ​តថាគត​ហ្នឹងឯង​ ​ក្រៃលែង​ ​(​ជាងគេ​)​ ​ក្នុង​អធិ​បញ្ញត្តិ​ទាំងនោះ​។​
 ​[​១២៥​]​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​បណ្តា​ពួក​សមណៈ​ ​និង​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​ពួក​សមណៈ​ ​និង​ព្រាហ្មណ៍​ណា​ ​ធ្លាប់​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ ​ធ្លាប់​យល់ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្លួន​ ​និង​លោក​ ​ជាស​ភាវៈ​មិន​ទៀង​។​ ​សេចក្តី​សង្ខេប​។​ ​ខ្លួន​ ​និង​លោក​ ​ជាស​ភាវៈ​ទៀង​ខ្លះ​ ​មិន​ទៀង​ខ្លះ​។​ ​ខ្លួន​ ​និង​លោក​ ​ជាស​ភាវៈ​ទៀង​ក៏​មិនមែន​ ​មិន​ទៀង​ក៏​មិនមែន​។​ ​ខ្លួន​និង​លោក​ ​ខ្លួនឯង​ធ្វើ​។​ ​ខ្លួន​និង​លោក​ ​អ្នកដទៃ​ធ្វើ​។​ ​ខ្លួន​និង​លោក​ ​ខ្លួនឯង​ធ្វើ​ក៏​មាន​ ​អ្នកដទៃ​ធ្វើ​ក៏​មាន​។​ ​ខ្លួន​និង​លោក​ ​ខ្លួនឯង​តាក់តែង​ ​ក៏​មិនមែន​ ​អ្នកដទៃ​តាក់តែង​ក៏​មិនមែន​ ​កើតឡើង​ដោយ​ឥត​ហេតុ​។​ ​សុខ​និង​ទុក្ខ​ ​ជា​ធម្មជាត​ទៀង​។​ ​សុខ​និង​ទុក្ខ​ ​ជា​ធម្មជាត​មិន​ទៀង​។​ ​សុខ​និង​ទុក្ខ​ ​ជា​ធម្មជាត​ទៀង​ខ្លះ​ ​មិន​ទៀង​ខ្លះ​។​ ​សុខ​និង​ទុក្ខ​ ​ជា​ធម្មជាត​ទៀង​ក៏​មិនមែន​ ​មិន​ទៀង​ក៏​មិនមែន​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៨៤ | បន្ទាប់
ID: 636817259095188664
ទៅកាន់ទំព័រ៖