ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

ជា​សិស្ស​ទារុ​បត្តិ​កៈ​ ​មិន​អាច​ឲ្យ​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​ ​ឃ្លាតចាក​អាសនៈ​នោះ​ ​ដោយ​ពាក្យឧបមា​នេះ​ហើយ​។​ ​ទើប​និយា​នឹង​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ថា​ ​
​ចចក​ដើរទៅ​កាន់​ទីស្ងាត់​ ​បានឃើញ​ស្រមោល​ខ្លួន​ ​ដែល​ឆ្លុះ​ចូល​ទៅ​ក្នុងទឹក​សំណល់​ ​(​ក្នុង​ត្រពាំង​)​ ​មិនបាន​ឃើញ​ខ្លួន​ច្បាស់​ដរាបណា​ ​ក៏​សំគាល់​នូវ​ស្រមោល​នោះ​ ​ថា​ជា​ខ្លាធំ​ដរាប​នោះ​ ​ចចក​នោះ​ ​បន្លឺ​នូវ​សម្រែក​របស់​ចចក​នោះ​ឯង​ថា​ ​សម្រែក​ចចក​អាក្រក់​ដូចម្តេច​ទៅ​ ​ចំណែកខាង​សីហនាទ​ ​ដូចម្តេច​ទៅ​។​

 [​១១​]​ ​នែ​អាវុសោ​បា​ដិក​បុត្រ​ ​អ្នក​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ​ ​រស់នៅ​ក្នុង​សុ​គតា​បទាន​ ​(​ត្រៃសិក្ខា​ ​ជា​សាសនា​របស់​ព្រះ​សុគត​)​ ​បរិភោគភោជន​ ​ជា​សំណល់​អំពី​ព្រះ​សុគត​ ​ក៏​តតាំង​នឹង​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ថា​ ​បា​ដិក​បុត្រ​ ​អាក្រក់​ដូចម្តេច​ទៅ​ ​ការ​តតាំង​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ដូចម្តេច​ទៅ​។​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​កាលណា​ ​ជា​លិយៈ​ ​ជា​សិស្ស​ទារុ​បត្តិ​កៈ​ ​មិន​អាច​ឲ្យ​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​ ​ឃ្លាតចាក​អាសនៈ​នោះ​បាន​ ​ដោយ​ពាក្យឧបមា​នេះ​ហើយ​។​ ​ទើប​និយា​នឹង​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៨ | បន្ទាប់
ID: 636817152581476428
ទៅកាន់ទំព័រ៖