ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

សតិ​ ​ក៏​មិន​ភ្លេច​វង្វេង​ ​កាលបើ​សតិ​មិន​ភ្លេច​វង្វេង​ហើយ​ ​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​ក៏​មិន​ច្យុត​ចាក​កាយ​នោះ​ឡើយ​ ​ជា​ទេវតា​ទៀងទាត់​ឋិតថេរ​ ​មាន​អាយុវែង​ ​មាន​សេចក្តី​មិន​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​តែង​ឋិតនៅ​ដូចជា​សស្ស​តិ​វត្ថុ​។​ ​ចំណែកយើង​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ជា​ខិ​ឌ្ឌា​បទោសិ​កា​ ​យើង​ទាំងនោះ​ ​ជា​អ្នក​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ការ​សើច​សប្បាយ​ ​នឹង​ល្បែង​ ​ជា​ធម្មតា​ ​ហួស​វេលា​ ​កាលដែល​យើង​ទាំងនោះ​ ​កំពុង​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ការ​សើច​សប្បាយ​ ​នឹង​ល្បែង​ ​ជា​ធម្មតា​ ​ហួស​វេលា​ហើយ​ ​សតិ​ក៏​ភ្លេច​វង្វេង​ទៅ​ ​កាលបើ​សតិ​ភ្លេច​វង្វេង​ហើយ​ ​ពួក​យើង​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ច្យុត​ចាក​កាយ​នោះ​ ​ជា​ទេវតា​មិន​ទៀងទាត់​ឋិតថេរ​ទេ​ ​មាន​អាយុ​តិច​ ​មាន​កិរិយា​ច្យុត​ជា​ធម្មតា​ ​បាន​ជាម​ក​កាន់​អត្តភាព​ជា​មនុស្ស​នេះ​។​ ​តថាគត​ ​សួរ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ថា​ ​នែអ្នក​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​បញ្ញត្ត​នូវ​ច្បាប់​ទំ​លាប់​ ​ជា​អាចរិយវាទ​ ​មាន​ទេវតា​ឈ្មោះ​ខិ​ឌ្ឌា​បទោសិ​កា​ជា​មូល​ ​មាន​ប្រការ​យ៉ាងនេះ​ឬ​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​បាន​ឆ្លើយតប​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​គោតម​ ​ព្រះ​គោតម​មាន​អាយុ​ ​ពោល​យ៉ាងណា​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ក៏បាន​ឮ​មក​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​តថាគត​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ច្បាប់​ទំ​លាប់​ផង​។​បេ​។​ ​កាលដែល​តថាគត​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សេចក្តី​រលត់​នៃ​កិលេស​ហើយ​ ​ក៏​មិនដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៦១ | បន្ទាប់
ID: 636817157475896373
ទៅកាន់ទំព័រ៖