ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

 [​២៤​]​ ​និ​គ្រោ​ធ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ទូល​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ការ​ខ្ពើម​បាន​ ​ដោយ​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កិលេស​ ​បាន​បរិបូណ៌​ប៉ុណ្ណេះ​ដែរ​ ​ហេតុអ្វី​ក៏​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​នៅ​ឲ្យ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​ឧបក្កិលេស​ច្រើនយ៉ាង​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ព្រោះ​មនុស្ស​មានត​បវត្ត​ ​(​វត្ត​សម្រាប់​ព្យាយាម​ដុត​កិលេស​)​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​សមាទាន​តប​វត្ត​ ​គេ​ពេញចិត្ត​ ​ទាំង​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​អស់ហើយ​ ​ត្រឹម​តប​វត្ត​នោះ​។​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ត្រង់​ដែល​មនុស្ស​មានត​បវត្ត​ ​សមាទាន​នូវ​តប​វត្ត​ ​គេ​ពេញចិត្ត​ ​ទាំង​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​អស់ហើយ​ ​ត្រឹម​តប​វត្ត​នោះ​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​នេះឯង​ ​ជា​ឧបក្កិលេស​ ​របស់​មនុស្ស​អ្នកមាន​តប​វត្ត​។​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ពាក្យ​ខាងមុខ​នៅ​មាន​ទៀត​ ​អ្នកមាន​តប​វត្ត​ ​សមាទាន​តប​វត្ត​ ​អ្នកនោះ​ ​លើកតែ​ខ្លួនឯង​ ​បង្អាប់​អ្នកដទៃ​ ​ព្រោះ​តប​វត្ត​នោះ​។​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ត្រង់​ដែល​អ្នកមាន​តប​វត្ត​ ​សមាទាន​នូវ​តប​វត្ត​ ​គេ​លើកតែ​ខ្លួនឯង​ ​តែង​បង្អាប់​អ្នកដទៃ​ ​ព្រោះ​តប​វត្ត​នោះ​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​នេះ​ក៏​ជា​ឧបក្កិលេស​ ​របស់​អ្នកមាន​តប​វត្ត​ដែរ​។​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ពាក្យ​ខាងមុខ​នៅ​មាន​ទៀត​ ​មនុស្ស​អ្នកមាន​តប​វត្ត​ ​សមាទាន​នូវ​តប​វត្ត​ ​គេ​ស្រវឹង​ជ្រប់​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​ព្រោះ​តប​វត្ត​នោះ​។​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ត្រង់​ដែល​មនុស្ស​អ្នកមាន​តប​វត្ត​ ​សមាទាន​នូវ​តប​វត្ត​ ​គេ​ស្រវឹង​ ​ជ្រប់​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​ព្រោះ​តប​វត្ត​នោះ​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​នេះ​ក៏​ជា​ឧបក្កិលេស​ ​របស់​អ្នកមាន​តប​វត្ត​ដែរ​។​ ​ម្នាល​និគ្រោធ​ ​ពាក្យ​ខាងមុខ​នៅ​មាន​ទៀត
ថយ | ទំព័រទី ៨២ | បន្ទាប់
ID: 636817163152001028
ទៅកាន់ទំព័រ៖