ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

 [​៣៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលពី​ព្រេងនាយ​មក​ ​មាន​ព្រះរាជា​ ​(​ព្រះអង្គ​)​ ​ទ្រង់ព្រះ​នា​មទ​ល្ហ​នេមិ​ ​ជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​ ​ព្រះអង្គ​ជា​ធម្មិក​ធម្មរាជ​ ​ជា​ឥស្សរ​លើ​ផែនដី​ ​ដែល​មាន​សមុទ្រ​ទាំង៤​ ​ជាទីបំផុត​ជា​ស្តេច​ឈ្នះ​សង្គ្រាម​ ​ទ្រង់​មាន​ជនបទ​ ​ដល់​នូវ​ថិរភាព​ ​(​សេចក្តី​មាំមួន​)​ ​ទ្រង់​បរិបូណ៌​ ​ដោយ​រ័តន៍​ទាំង៧ប្រការ​។​ ​ឯ​រ័តន៍​ទាំង៧ប្រការ​របស់​ព្រះ​បាទ​ទល្ហ​នេមិ​នោះ​ ​គឺ​ចក្ករ័តន៍​ ​(​ចក្រ​កែវ​)​១​ ​ហត្ថិ​រ័តន៍​ ​(​ដំរី​កែវ​)​ ​១​ ​អស្សរ័តន៍​ ​(​សេះ​កែវ​)​១​ ​មណី​រ័តន៍​ ​(​កែវ​មណិ​)​១​ ​ឥត្ថីរ័តន៍​ ​(​ស្រីកែវ​)​១​ ​គហបតីរ័តន៍​ ​(​គហបតិ​កែវ​)​១​ ​បរិនាយក​រ័តន៍​ ​(​នាយពល​កែវ​)​១​ ​រួម​ត្រូវជា៧ប្រការ​។​ ​ឯ​ព្រះ​បាទ​ទល្ហ​នេមិ​នោះ​ ​មាន​ព្រះរាជបុត្រ​ច្រើនជាង​ពាន់​ ​សុទ្ធសឹងតែ​ក្លៀវក្លា​ ​អង់អាច​ ​អាច​សង្កត់សង្កិន​ ​នូវ​សេនា​របស់​ស្តេច​ដទៃ​បាន​។​ ​ព្រះ​បាទ​ទល្ហ​នេមិ​នោះ​ ​ទ្រង់​ត្រួតត្រា​ ​គ្រប់គ្រង​ផែនដី​ ​ដែល​មាន​សាគរ​ ​ជា​ព្រំប្រទល់​នេះ​ ​ដោយ​ធម៌​ដ៏​ស្មើ​ ​មិនបាច់​ប្រើ​អាជ្ញា​ ​មិនបាច់​ប្រើ​គ្រឿងសស្ត្រាវុធ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​កាល​កន្លងទៅ​បាន​ច្រើន​ឆ្នាំ​ ​ច្រើន​រយ​ឆ្នាំ​ ​ច្រើន​ពាន់​ឆ្នាំ​ ​ទើប​ព្រះ​បាទ​ទល្ហ​នេមិ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នឹង​បុរស​ម្នាក់​ថា​ ​ម្នាល​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ ​(​បើ​)​ ​អ្នក​ឃើញ​ចក្ករ័តន៍​ជា​ទិព្វ​ ​ឃ្លាត​ច្យុត​ចាកទី​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​អ្នក​ត្រូវ​ប្រាប់​ដល់​យើង​ ​ក្នុង​កាលនោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុរស​នោះ​ ​ទទួល
ថយ | ទំព័រទី ១១៧ | បន្ទាប់
ID: 636817172761190642
ទៅកាន់ទំព័រ៖