ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

នៅ​អស់​កាល​ ​ជា​យូរអង្វែង​។​ ​ម្នាល​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​និង​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​មាន​សម័យ​ ​ដែល​លោក​នេះ​ត្រូវ​ចំរើន​ឡើង​ម្តង​ៗ​ ​ដោយ​កាល​កន្លង​ ​ជា​យូរអង្វែង​ទៅ​ ​កាលដែល​លោក​កំពុងតែ​ចំរើន​ឡើង​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ច្យុត​ចាក​អាភស្សរ​ព្រហ្ម​ ​មកកាន់​ភាពជា​មនុស្ស​នេះ​ ​ឯ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​ជា​អ្នក​កើត​ដោយ​ឈានចិត្ត​ ​មាន​បីតិ​ជា​អាហារ​ ​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ចេញ​ឯង​ ​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​អាកាស​បាន​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​វិមាន​ដ៏​ល្អ​ ​នៅ​អស់កាលជាយូរអង្វែង​។​ ​ម្នាល​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​និង​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ចក្រវាឡ​ទាំងអស់​ ​ក៏​រលាយ​ទៅជា​ទឹក​ចូលគ្នា​ ​មាន​ងងឹត​អព្ទ​សូន្យសុង​ ​ព្រះចន្ទ្រ​ ​និង​ព្រះអាទិត្យ​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ ​នក្ខត្ត​ឬ​ក្ស​ ​ដែល​មាន​រូប​ ​ជា​ផ្កាយ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ ​យប់​និង​ថ្ងៃ​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ ​ខែ​មួយ​ ​និង​កន្លះ​ខែ​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ ​រដូវ​និង​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ ​ស្រី​និង​ប្រុស​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​។​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​គ្រាន់តែ​រាប់​ថា​ ​ជា​សត្វ​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​និង​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​លុះ​កាល​កន្លងទៅ​ជា​យូរ​អង្វែង​ម្តង​ៗ​ ​ផែនដី​ ​មាន​រស​អណ្តែត​ដាស​លើទឹក​ ​សំរាប់​សត្វ​ទាំងនោះ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧១ | បន្ទាប់
ID: 636817221442515055
ទៅកាន់ទំព័រ៖