ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

និយាយ​នូវ​ពាក្យ​ណា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ការយល់ឃើញ​នេះឯង​ ​ជា​ការពិត​ ​ពាក្យ​ពួក​មនុស្សដទៃ​ ​ជា​ពាក្យ​សោះសូន្យ​ទទេ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​តថាគត​ ​មិន​យល់តាម​ពាក្យ​ ​របស់​ពួកគេ​នោះ​ទេ​។​ ​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​ព្រោះថា​ ​មាន​សត្វ១ពួក​ ​តែង​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ដោយឡែក​ ​ក្នុង​ដំណើរ​នេះ​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​តថាគត​ ​ពិចារណា​មិនឃើញ​បុគ្គល​ស្មើ​ ​ដោយ​ញាណ​ដ៏​ស្មើ​ ​របស់​តថាគត​ ​ក្នុង​បញ្ញត្តិ​នេះ​សោះ​ ​មាន​ពីណា​ក្រៃលែង​ជាង​ ​មានតែ​តថាគត​ហ្នឹងឯង​ ​ក្រៃលែង​(​ជាងគេ​)​ ​ក្នុង​អធិ​បញ្ញត្តិ​នោះ​។​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​ចំណែកខាង​ដើម​នេះឯង​ ​តថាគត​ ​បាន​សំដែង​ដល់​អ្នក​ហើយ​ ​តថាគត​ ​ត្រូវ​សំដែង​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ទាំងនោះ​ ​យ៉ាងណា​ ​មួយវិញទៀត​ ​មិន​ត្រូវ​សំដែង​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ទាំងនោះ​ ​យ៉ាងណា​ ​តថាគត​ ​នឹង​សំដែង​ ​នូវ​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ទាំងនោះ​ ​ដើម្បី​អ្នក​ ​ក្នុង​ហេតុ​ទាំងនោះ​ ​ដូចម្តេច​កើត​។​
 ​[​១២៨​]​ ​ម្នាល​ចុន្ទ​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ទាំង៤​ ​ដែល​តថាគត​ ​សំដែង​ហើយ​ ​បញ្ញត្ត​ហើយ​យ៉ាងនេះ​ ​ដើម្បី​លះបង់​ ​ដើម្បី​ឈាន​កន្លង​នូវ​ពួក​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​ចំណែកខាង​ដើម​នេះ​ផង​ ​នូវ​ពួក​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​ចំណែកខាង​មុខ​នេះ​ផង​។​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ទាំង៤​ ​ដូចម្តេច​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៨៩ | បន្ទាប់
ID: 636817260544161541
ទៅកាន់ទំព័រ៖