ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

 [​៨​]​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​លំដាប់នោះ​ ​លិ​ច្ឆ​វី​មហាមាត្រ​ម្នាក់​ ​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ហើយ​និយាយ​នឹង​បរិសទ្យ​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​រង់ចាំ​មួយរំពេច​សិន​ ​ទំ​រាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​ ​ក្រែង​ជួនជា​ខ្ញុំ​អាច​នាំ​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​ ​មកកាន់​បរិសទ្យ​នេះ​បាន​។​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​ទើប​លិ​ច្ឆ​វី​មហាមាត្រ​នោះ​ ​ចូល​ទៅ​រក​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​ ​ក្នុង​តិ​ណ្ឌុ​ខានុ​បរិ​ព្វា​ជ​កា​រាម​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​និយាយ​នឹង​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​បា​ដិក​បុត្រ​ ​ចូរ​អ្នក​ត្រឡប់ទៅវិញ​ ​ការដែល​អ្នក​ត្រឡប់ទៅវិញ​ ​ប្រសើរ​ជាង​ ​ព្រោះ​ពួក​ជន​ដែល​មាន​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ប្រាកដ​ជាងគេ​ ​បាន​នាំគ្នា​ទៅ​អស់ហើយ​។​ ​សេចក្តី​បំប្រួញ​។​ ​ទាំង​ព្រះសមណគោតម​សោត​ ​ក៏​គង់​សម្រាក​ព្រះអង្គ​ ​នៅ​វេលា​ថ្ងៃ​ ​ក្នុង​អារាម​របស់​អ្នកមាន​អាយុ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​បា​ដិក​បុត្រ​ ​ឯ​អ្នក​ក៏បាន​និយាយ​សំដី​នេះ​ ​ក្នុង​កណ្តាល​បរិសទ្យ​ ​ក្នុង​ក្រុង​វេសាលី​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​ញាណ​វាទ​ ​ឯ​យើង​ក៏​ជា​ញាណ​វាទ​ដែរ​។​បេ​។​ ​យើង​អាច​នឹង​ធ្វើឲ្យ​ជា​ទ្វេ​គុណ​ៗ​ ​ជា​ងនោះៗ​ទៀត​បាន​ ​ដូច្នេះ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​បា​ដិក​បុត្រ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636817149904963341
ទៅកាន់ទំព័រ៖