ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៨

ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​លំដាប់នោះ​ ​តថាគត​ ​បាន​ញុំាង​បរិសទ្យ​នោះ​ ​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​អាច​ហ៊ាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​ ​លុះ​ញុំាង​បរិសទ្យ​នោះ​ ​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​អាច​ហ៊ាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​ហើយ​ ​ក៏​ធ្វើឲ្យរួច​ចាក​ចំណង​ធំ​ ​ហើយ​ស្រង់​សត្វ​ទាំង៨ហ្មឺន៤ពាន់​ ​អំពី​អន្លង់​ធំ​ ​(​ឱឃៈ​ទាំង៤​)​ ​រួចហើយ​ ​ចូល​តេជោធាតុ​ ​ហោះ​ទៅកាន់​វេហាស៍​ ​កំពង់​ប្រមាណ៧ដើមត្នោត​ ​ទាំង​បាន​និម្មិត​ភ្លើង​ដទៃ​ ​កំពស់​ប្រមាណ៧ដើមត្នោត​ ​ឲ្យ​ភ្លឺ​រន្ទាល​ ​បញ្ចេញ​ផ្សែង​ ​មក​ប្រាកដ​ ​ក្នុង​កូ​ដា​គារ​សាលា​ ​នា​ព្រៃ​មហាវ័ន​។​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​សុ​នក្ខត្ត​លិ​ច្ឆ​វិ​បុត្រ​ ​បាន​ចូល​មករ​កត​ថា​គត​ ​លុះ​ចូល​មកដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​តថាគត​ ​រួច​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​ម្នា​លភ​គ្គ​វៈ​ ​កាល​សុ​នក្ខត្ត​លិ​ច្ឆ​វិ​បុត្រ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​តថាគត​បាន​សួរ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​សុ​នក្ខត្តៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​តថាគត​ ​បាន​ប្រារព្ធ​ព្យាករណ៍​ ​នូវ​អ​ចេ​លបា​ដិក​បុត្រ​ ​ប្រាប់​អ្នក​យ៉ាងណា​ ​ផលវិបាក​នោះ​ ​ក៏​ពិត​ដូច្នោះ​មែន​ ​មិនបាន​ទៅជា​ដទៃ​វិញ​ទេ​ឬ​។
ថយ | ទំព័រទី ៥១ | បន្ទាប់
ID: 636817153436035306
ទៅកាន់ទំព័រ៖