ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩
ភវតណ្ហា
(១) ១ ។ ភវទិដ្ឋិ
(២) ១ វិភវទិដ្ឋិ
(៣) ១។ សេចក្តីមិនខ្មាសបាប១ សេចក្តីមិនក្តៅនឹងបាប ឬមិនខ្លាចបាប១។ សេចក្តីខ្មាសបាប១ សេចក្តីក្តៅនឹងបាប១។ ភាវៈជាអ្នកដែលគេប្រដៅក្រ១ ភាវៈជាអ្នកមានមិត្តអាក្រក់១។ ភាវៈជាអ្នកដែលគេប្រដៅងាយ១ ភាវៈជាអ្នកមានមិត្តល្អ១។ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងអាបត្តិ១ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងការចេញចាកអាបត្តិ១។ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងសមាបត្តិ១ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងការចេញចាកសមាបត្តិ១។ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងធាតុ១ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងការធ្វើទុកក្នុងចិត្ត១។ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងអាយតនៈ១ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងបដិច្ចសមុប្បាទធម៌១។ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងហេតុ១ សេចក្តីឈ្លាសក្នុងមិនមែនហេតុ១។ សេចក្តីស្លូតត្រង់១ ចិត្តទន់១។ សេចក្តីអត់ធ្មត់១ ការប្រព្រឹត្តិល្អ ឬស្លូត មិនកោងកាច១។ ពាក្យពីរោះ១ ការទទួលរាក់ទាក់១។ សេចក្តីមិនបៀតបៀន
(៤) ១ សេចក្តីស្អាត
(៥) ១។ សេចក្តីភ្លាំងភ្លាត់សតិ១ មិនដឹងខ្លួន១។ សេចក្តីរឭក១ ដឹងខ្លួន១។
(១) សេចក្តីប្រាថ្នា សេចក្តីត្រេកត្រអាលក្នុងភព។ (២) បានដល់សស្សតទិដ្ឋិ សេចក្តីយល់ឃើញថា លោកទៀង។ (៣) បានដល់ឧច្ឆេទទិដ្ឋិ សេចក្តីយល់ឃើញថា សត្វស្លាប់ទៅសូន្យ មិនកើតទៀតឡើយ។ (៤) បានដល់ករុណា គឺសេចក្តីអាណិត អនុគ្រោះសព្វសត្វ។ (៥) បានដល់មេត្តា គឺសេចក្តីរាប់អាន ស្រឡាញ់សព្វសត្វ។
ID: 636818936176576199
ទៅកាន់ទំព័រ៖