ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩
សង្ខារ ៣ យ៉ាង គឺ បុញ្ញាភិសង្ខារ
(១) ១ អបុញ្ញាភិសង្ខារ
(២) ១ អានេញ្ជាភិសង្ខារ
(៣) ១។ បុគ្គល៣ ពួក គឺ បុគ្គលជាសេក្ខៈ
(៤) ១ បុគ្គលជាអសេក្ខៈ
(៥) ១ បុគ្គលមិនមែនជាសេក្ខៈ មិនមែនជាអសេក្ខៈ
(៦) ១។ ភិក្ខុចាស់មាន ៣ ពួក គឺ ចាស់ដោយជាតិ១ ចាស់ដោយធម៌ ១ ចាស់ដោយការសន្មតិ១។ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ៣យ៉ាងគឺ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុសម្រេចដោយទាន១ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុសម្រេចដោយសីល១ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុសម្រេចដោយភាវនា១។ ហេតុនៃការចោទ៣យ៉ាងគឺ ដោយឃើញ
(៧) ១ ដោយឮ(៨) ១ ដោយរង្កៀស
(៩) ១។ ការសេពកាម ៣ យ៉ាង ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ
(១) បានដល់ចេតនា១៣ គឺកាមាវចរកុសលចេតនា៨ និងរូបាវចរកុសលចេតនា៥ ប្រព្រឹត្តទៅដោយអំណាចភាវនា។ (២) បានដល់អកុសលចេតនា១២។ (៣) បានដល់អរូបាវចរកុសលចេតនា៤ ប្រព្រឹត្តទៅដោយអំណាចភាវនា។ ឯសង្ខារសព្ទនេះ ប្រែថា សភាវៈធ្វើនូវសហជាតធម៌ និងសម្បរាយផលធម៌ឲ្យជាគំនរ។ (៤) បានដល់បុគ្គល៧ពួក មានបុគ្គលដល់នូវសោតាបត្តិមគ្គជាដើម មានបុគ្គលដែលបានដល់នូវអរហត្តមគ្គជាទីបំផុត។ (៥) បានដល់អរហត្តផល។ (៦) បានដល់បុគ្គលជាបុថុជ្ជន។ (៧) ឃើញនូវការល្មើសដោយមំសចក្ខុ ឬទិព្វចក្ខុ ហើយចោទ។ (៨) ឮសំដីរបស់បុគ្គលដទៃ ដោយបកតិសោត ឬទិព្វសោត ហើយចោទ។ (៩) ចោទដោយសេចក្តីរង្កៀស ព្រោះឃើញ ព្រោះឮ ព្រោះប៉ះពាល់ ដោយឃានបសាទ ជិវ្ហាបសាទ កាយបសាទ។
ID: 636818941758815485
ទៅកាន់ទំព័រ៖