ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

 [​១១៧​]​ ​ការ​លុះ​អគតិ៤យ៉ាងគឺ​ ​បុគ្គល​លុះ​ឆន្ទាគតិ១​ ​លុះ​ទោសាគតិ១​ ​លុះ​មោហាគតិ១​ ​លុះ​ភយាគតិ១​។​
​ [​១១៨​]​ ​ការ​កើតឡើង​នៃ​តណ្ហា៤យ៉ាង​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​តណ្ហា​កាល​កើតឡើង​ដល់​ភិក្ខុ​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះហេតុតែ​ចីវរ១​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​តណ្ហា​កាល​កើតឡើង​ដល់​ភិក្ខុ​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះហេតុតែ​បិណ្ឌបាត១​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​តណ្ហា​កាល​កើតឡើង​ដល់​ភិក្ខុ​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះហេតុតែ​សេនាសនៈ១​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​តណ្ហា​កាល​កើតឡើង​ដល់​ភិក្ខុ​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះហេតុតែ​វត្ថុ​ថ្លៃថ្លា​យ៉ាង​ក្រៃលែង១​(​១​)​ ​។​
​ [​១១៩​]​ ​បដិបទា៤យ៉ាង​ ​គឺ​បដិបទា​ជា​ទុក្ខ​ ​ហើយ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​យឺតយូរ១​ ​បដិបទា​ជា​ទុក្ខ​ ​ហើយ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​ឆាប់រហ័ស១​ ​បដិបទា​ជា​សុខ​ ​តែ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​យឺតយូរ១​ ​បដិបទា​ជា​សុខ​ ​ហើយ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​ឆាប់រហ័ស១​។​
​ [​១២០​]​ ​បដិបទា៤យ៉ាង​ដទៃទៀត​ ​គឺ​ ​បដិបទា​មិន​អត់ធន់​ ​(​នឹង​ត្រជាក់​ជាដើម​)​១​ ​បដិបទា​អត់ធន់​បាន១​ ​បដិបទា​ទូន្មាន​ ​(​នូវ​ឥន្ទ្រិយ​)​ ​បាន១​ ​បដិបទា​រម្ងាប់​ ​(​វិតក្កៈ​)​បាន១​។​
​(​១​)​ ​បាន​ដល់​គិលាន​ភេសជ្ជ​បច្ច័យ​ ​មាន​ប្រេង​ ​ទឹកឃ្មុំ​ ​ទឹកអំពៅ​ជាដើម​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៦៣ | បន្ទាប់
ID: 636818956350150061
ទៅកាន់ទំព័រ៖