ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

ជា​អ្នក​មិន​ធ្វើឲ្យ​បរិបូណ៌​ក្នុង​សិក្ខា​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​បង្ក​វិវាទ​ក្នុង​សង្ឃ​ ​ដែល​ជា​វិវាទ​កើតឡើង​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​ជន​ច្រើន​ ​ដើម្បី​មិនជា​សុខ​ដល់​ជន​ច្រើន​ ​ដើម្បី​មិន​ចំរើន​ដល់​ជន​ច្រើន​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​ទុក្ខ​ដល់​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​លោក​ទាំងឡាយ​ ​ឃើញ​មូលហេតុ​នៃ​វិវាទ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ខាងក្នុង​ ​ឬ​ខាងក្រៅ​ហើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លះ​មូលហេតុ​នៃ​វិវាទ​ ​ដ៏​លាមក​នោះ​ចេញ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​លោក​ទាំងឡាយ​ ​មិនឃើញ​មូលហេតុ​នៃ​វិវាទ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​ខាងក្នុង​ ​ឬ​ខាងក្រៅ​ទេ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ ​ត្រូវ​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​មិន​ឲ្យ​មូលហេតុ​នៃ​វិវាទ​ ​ដ៏​លាមក​នោះ​ជាប់​តាម​តទៅ​។​ ​ការ​លះ​មូលហេតុ​នៃ​វិវាទ​ដ៏​លាមក​នុ៎ះ​ ​រមែង​មាន​យ៉ាងនេះ​ ​ការ​មិន​មាន​មូលហេតុ​នៃ​វិវាទ​ដ៏​លាមក​នុ៎ះ​ ​ជាប់​តាម​តទៅ​ ​រមែង​មាន​យ៉ាងនេះ១​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​លុបគុណ​ ​និង​វាយឫក​ស្មើ១​។​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ឫស្សា​ ​និង​កំណាញ់១​។
ថយ | ទំព័រទី ១៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636818972835362962
ទៅកាន់ទំព័រ៖