ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​នេះ​មិនមែន​ជាហេតុ​ ​មិនមែន​ជា​បច្ច័យ​ទេ​ ​ឧបេក្ខា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដែល​ភិក្ខុ​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ដូចជា​យាន​ហើយ​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាទី​តាំង​ហើយ​ ​ដំ​កល់​មាំ​ហើយ​ ​សន្សំទុក​ហើយ​ ​ប្រារព្ធ​ល្អ​ហើយ​ ​តែថា​ ​រាគៈ​នៅតែ​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ភិក្ខុ​នោះ​បាន​ ​ហេតុនេះ​មិនដែល​មាន​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ឧបេក្ខា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​នុ៎ះ​ ​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចេញ​ ​នូវ​រាគៈ១​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អ​និ​មិត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​(​អរហត្តផល​សមាបត្តិ​)​ ​ខ្ញុំ​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ដូចជា​យាន​ហើយ​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាទី​តាំង​ហើយ​ ​ដំ​កល់​មាំ​ហើយ​ ​សន្សំទុក​ហើយ​ ​ប្រារព្ធ​ល្អ​ហើយ​ ​តែថា​ ​ខ្ញុំ​នៅតែ​មានវិញ្ញាណ​ ​ដែល​រលឹក​តាម​នូវ​និមិត្ត​។​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​និយាយ​ឃាត់​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​លោក​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​កុំ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះមានព្រះភាគ​ឡើយ​ ​ព្រោះ​ការ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ជា​ការ​មិនល្អ​ទេ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិន​មាន​ព្រះពុទ្ធដីកា​យ៉ាងនេះ​សោះ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​នេះ​មិនមែន​ជាហេតុ​ ​មិនមែន​ជា​បច្ច័យ​ទេ​ ​អ​និ​មិត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០៥ | បន្ទាប់
ID: 636818974451425395
ទៅកាន់ទំព័រ៖