ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

ដែល​ភិក្ខុ​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ដូចជា​យាន​ហើយ​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាទី​តាំង​ហើយ​ ​ដំ​កល់​មាំ​ហើយ​ ​សន្សំទុក​ហើយ​ ​ប្រារព្ធ​ល្អ​ហើយ​ ​តែថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​នឹង​មានវិញ្ញាណ​រលឹក​តាម​នូវ​និមិត្ត​ ​ហេតុនេះ​មិនដែល​មាន​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​អ​និ​មិត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​នុ៎ះ​ ​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចេញ​ ​នូវ​និមិត្ត​ទាំងអស់១​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាលបើ​សេចក្តី​ប្រកាន់​របស់ខ្ញុំ​ថា​ ​អាត្មាអញ​មាន​ដូច្នេះ​ ​អស់រលីង​ទៅ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ពិចារណា​មិនឃើញ​ថា​ ​របស់​ឈ្មោះ​នេះ​ ​គឺ​អាត្មាអញ​ ​នៅ​មាន​ ​ដូច្នេះ​ដែរ​ ​តែថា​ ​ប្រួញ​គឺ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ងឿងឆ្ងល់​ ​នៅតែ​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ខ្ញុំ​បាន​។​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​និយាយ​ឃាត់​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​លោក​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​កុំ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះមានព្រះភាគ​ឡើយ​ ​ព្រោះ​ការ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ជា​ការ​មិនល្អ​ទេ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិន​មាន​ព្រះពុទ្ធដីកា​យ៉ាងនេះ​សោះ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​នេះ​មិនមែន​ជាហេតុ​ ​មិនមែន​ជា​បច្ច័យ​ទេ​ ​កាលបើ​សេចក្តី​ប្រកាន់​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មាន​ ​ដូច្នេះ​ ​អស់រលីង​ទៅ​ហើយ​
ថយ | ទំព័រទី ២០៦ | បន្ទាប់
ID: 636818974700779657
ទៅកាន់ទំព័រ៖