ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩
ភិក្ខុនោះ ក៏ពិចារណាមិនឃើញថា របស់ឈ្មោះនេះ គឺអាត្មាអញ នៅមានដូច្នេះដែរ តែថាប្រួញ គឺសេចក្តីសង្ស័យ ងឿងឆ្ងល់ នៅតែគ្របសង្កត់ចិត្តភិក្ខុនោះ ហេតុនេះមិនដែលមាន។ ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ ព្រោះការគាស់រំលើងសេចក្តីប្រកាន់ថា អាត្មានៅមាន ដូច្នេះនុ៎ះ ចេញបាន ជាគ្រឿងរលាស់ចេញនូវប្រួញ គឺសេចក្តីសង្ស័យ ងឿងឆ្ងល់បាន១។
[១៩២] អនុត្តរិយៈ (ធម្មជាតប្រសើរបំផុត) មាន៦យ៉ាង គឺ ទស្សនានុត្តរិយៈ (ប្រសើរបំផុតដោយការឃើញ)១ សវនានុត្តរិយៈ (ប្រសើរបំផុតដោយការស្តាប់)១ លាភានុត្តរិយៈ (ប្រសើរបំផុតដោយការបាន)១ សិក្ខានុត្តរិយៈ (ប្រសើរបំផុតដោយការសិក្សា)១ បារិចរិយានុត្តរិយៈ (ប្រសើរបំផុតដោយការបម្រើ)១ អនុស្សតានុត្តរិយៈ (ប្រសើរបំផុតដោយការរលឹករឿយៗ)១។
[១៩៣] ទីតាំងនៃអនុស្សតិមាន៦យ៉ាង គឺពុទ្ធានុស្សតិ១ ធម្មានុស្សតិ១ សង្ឃានុស្សតិ១ សីលានុស្សតិ១ ចាគានុស្សតិ១ ទេវតានុស្សតិ១។
[១៩៤] ធម៌ជាគ្រឿងនៅដ៏ទៀងទាត់ (របស់ព្រះខីណាស្រព) មាន៦យ៉ាង ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ
ID: 636818975086391713
ទៅកាន់ទំព័រ៖