ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដេក​ ​មិន​ប្រុងប្រៀប​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​ដល់​នូវ​គុណវិសេស​ ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​ដល់​ ​ដើម្បី​បាន​នូវ​គុណវិសេស​ ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​បាន​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​គុណវិសេស​ ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នេះ​ជា​ ​កុសី​ត​វត្ថុ​ ​ទី១​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​បាន​ធ្វើការងារ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មានគំនិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើការងារ​រួចហើយ​ ​តែថា​កាលដែល​អាត្មាអញ​កំពុងធ្វើការ​ងារ​ ​កាយ​ក៏​លំបាកទៅ​ហើយ​ ​ណ្ហើយចុះ​ ​អាត្មាអញ​ដេក​សិន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដេក​ ​មិន​ប្រុងប្រៀប​ព្យាយាម​ ​.​.​.​ ​នេះ​ជា​ ​កុសី​ត​វត្ថុ​ ​ទី២​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​ដើរ​ផ្លូវ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មានគំនិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ដើរ​ផ្លូវ​ ​តែថា​បើ​អាត្មាអញ​ដើរ​ផ្លូវ​ ​កាយ​នឹង​លំបាក​ ​ណ្ហើយចុះ​ ​អាត្មាអញ​ដេក​សិន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដេក​ ​មិន​ប្រុងប្រៀប​ព្យាយាម​ ​.​.​.​ ​នេះ​ជា​ ​កុសី​ត​វត្ថុ​ ​ទី៣​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ដើរ​ផ្លូវ​រួចហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានគំនិត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ដើរ​ផ្លូវ​រួចហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 636818979429270112
ទៅកាន់ទំព័រ៖