ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

 [​២៤៣​]​ ​ធម៌​មួយ​ដែល​ជា​ចំណែក​វិសេស​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​យោនិសោ​មនសិ​កា​រៈ​ ​គឺ​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​ឧបាយ​នៃ​ប្រាជ្ញា​។​ ​នេះ​ជា​ធម៌​មួយ​ ​ដែល​ជា​ចំណែក​វិសេស​។​ ​
 [​២៤៤​]​ ​ធម៌​មួយ​ដែល​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​ក្រ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​អនន្ត​រិក​ចេ​តោស​មា​ធិ​(​១​)​ ​។​ ​នេះ​ជា​ធម៌​មួយ​ ​ដែល​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​ក្រ​។​
 [​២៤៥​]​ ​ធម៌​មួយ​ដែល​គួរឲ្យ​កើតឡើង​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ញាណ​ដែល​មិន​កម្រើក​ ​គឺ​បច្ច​វេ​ក្ខ​ណ​បញ្ញា​។​ ​នេះ​ជា​ធម៌​មួយ​ ​ដែល​គួរឲ្យ​កើតឡើង​។​
 [​២៤៦​]​ ​ធម៌​មួយ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​បាន​ដល់​ពួក​សត្វ​ទាំងពួង​ ​តាំងនៅ​បាន​ព្រោះ​អាហារ​។​ ​នេះ​ជា​ធម៌​មួយ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​។​
 [​២៤៧​]​ ​ធម៌​មួយ​ ​ដែល​គួរ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​អ​កុប្បា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ការ​រួចផុត​នៃ​ចិត្ត​មិន​កម្រើក​ ​គឺ​អរហត្តផល​។​ ​នេះ​ជា​ធម៌​មួយ​ ​ដែល​គួរ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​។​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ១០នេះ​ ​ជា​ធម៌​ពិត​
​(​១​)​ ​ក្នុង​ទី​ដទៃ​ ​លោក​សំដៅយក​ផល​ជាលំដាប់​នៃ​មគ្គ​ ​ហៅថា​ ​អនន្ត​រិក​ចេ​តោស​មា​ធិ​ ​តែ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​លោក​សំដៅយក​មគ្គ​ ​ជាលំដាប់​នៃ​វិបស្សនា​វិញ​ ​ព្រោះ​សមាធិ​នោះ​ ​ជាលំដាប់​នៃ​វិបស្សនា​ផង​ ​ឲ្យ​នូវ​ផល​ជាលំដាប់​នៃ​ខ្លួន​ផង​ ​(​អដ្ឋកថា​)​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636819004117332188
ទៅកាន់ទំព័រ៖