ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩
[៣១០] ធម៌៧ដឹងបានដោយកម្រ តើដូចម្តេចខ្លះ។ សប្បុរិសធម៌ (ធម៌របស់សប្បុរស)៧ ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ ជាអ្នកដឹងធម៌១ ជាអ្នកដឹងអត្ថ១ ជាអ្នកដឹងខ្លួន១ ជាអ្នកដឹងប្រមាណ១ ជាអ្នកដឹងកាល១ ជាអ្នកដឹងបរិស័ទ១ ជាអ្នកដឹងបុគ្គលដទៃ ដែលគួរសេពគប់១។ ធម៌ទាំង៧នេះ ដឹងបានដោយកម្រ។
[៣១១] ធម៌៧គួរឲ្យកើតឡើង តើដូចម្តេចខ្លះ។ សញ្ញា៧ប្រការគឺ អនិច្ចសញ្ញា១ អនត្តសញ្ញា១ អសុភសញ្ញា១ អាទីនវសញ្ញា១ បហានសញ្ញា១ វិរាគសញ្ញា១ និរោធសញ្ញា១។ ធម៌ទាំង៧នេះ គួរឲ្យកើតឡើង។
[៣១២] ធម៌៧ ដែលគួរដឹងច្បាស់ តើដូចម្តេចខ្លះ។ និទ្ទស
(១) វត្ថុ៧ ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ ជាអ្នកមានសេចក្តីពេញចិត្តខ្លាំង ក្នុងការសមាទាននូវសិក្ខា សូម្បីតទៅកាលខាងមុខ ក៏នៅតែមិនលះបង់សេចក្តីពេញចិត្ត ក្នុងការសមាទាននូវសិក្ខា១ ជា
(១) ហេតុនៃភិក្ខុមិនមានអាយុ១០ឆ្នាំ។ តែពាក្យនេះ លោកសំដៅយកព្រះខីណាស្រព ព្រោះលោក សូម្បីបរិនិព្វានពីអាយុ១០ឆ្នាំ (ជាដើម) ក៏លោកលែងមានអាយុ១០ឆ្នាំតទៅ ខាងមុខ កុំថាតែ ១០ឆ្នាំ សូម្បីតែថយចុះមក៩ឆ្នាំ រហូតដល់១ថ្ងៃ ឬ១យាម ក៏មិនមាន ព្រោះលោកមិនមានចាប់បដិសន្ធិថ្មីទៀត។ អដ្ឋកថា។
ID: 636819019371694688
ទៅកាន់ទំព័រ៖