ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​កាល​ដើរទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​មិនបាន​ភោជន​សៅហ្មង​ ​ឬ​ថ្លៃថ្លា​ ​ល្មម​នឹង​ឆ្អែត​គ្រប់គ្រាន់​បាន​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានគំនិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​កាល​ដើរទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​មិនបាន​ភោជន​សៅហ្មង​ ​ឬ​ថ្លៃថ្លា​ ​ល្មម​នឹង​ឆ្អែត​គ្រប់គ្រាន់​ ​កាយ​របស់​អាត្មាអញ​នោះ​ស្រាល​ ​ជា​កាយ​គួរ​ប្រកបការងារ​បាន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​តាំង​ផ្តើម​សេចក្តី​ព្យាយាម​។​បេ​។​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​គុណធម៌​ ​ដែល​អាត្មាអញ​ ​មិនទាន់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​តាំង​ផ្តើម​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​ដល់​នូវ​គុណធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​បាន​ដល់​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​គុណធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​គុណធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​ ​មិនទាន់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នេះ​ជា​អា​រព្ភ​វត្ថុ​ទី៥​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​កាល​ដើរទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​បាន​ភោជន​សៅហ្មង​ ​ឬ​ថ្លៃថ្លា​ ​ល្មម​នឹង​ឆ្អែត​គ្រប់គ្រាន់​បាន​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានគំនិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​កាល​ដើរទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​បាន​ភោជន​សៅហ្មង​ ​ឬ​ថ្លៃថ្លា​ ​ល្មម​នឹង​ឆ្អែត​គ្រប់គ្រាន់​បាន​ហើយ​ ​កាយ​របស់​អាត្មាអញ​នោះ​មាន​កំឡាំង​គួរ​នឹង​
ថយ | ទំព័រទី ៣១៦ | បន្ទាប់
ID: 636819025211588710
ទៅកាន់ទំព័រ៖