ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

ទ្រង់​ប្រកាស​ហើយ​ ​បុគ្គល​នេះឯង​ ​បាន​ត្រឡប់​មក​កើត​ក្នុង​មជ្ឈិម​ជន​បទ​ហើយ​ៗ​ ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​មិន​ល្ងង់​ ​មិនមែន​ជា​មនុស្សគ​ ​ជា​អ្នក​អាច​ដើម្បី​ដឹងសេចក្តី​អធិប្បាយ​ ​របស់​ពាក្យ​គេ​និយាយល្អ​ ​ឬ​អាក្រក់​បាន​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​ខណៈ​មិន​គួរ​ ​សម័យ​មិន​គួរ​ ​ដើម្បី​នៅ​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចារ្យ​ទី៨​។​ ​ធម៌​ទាំង៨នេះ​ ​យល់​បាន​ដោយ​ក្រ​។​ ​
 [​៣២២​]​ ​ធម៌៨ដែល​គួរឲ្យ​កើតឡើង​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​របស់​មហាបុរស៨យ៉ាង​ ​(​ត្រិះរិះ​ថា​)​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​តិច​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ច្រើន១​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​សន្តោស​ ​(​ក្នុង​បច្ច័យ៤​)​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​បុគ្គល​គ្មាន​សេចក្តី​សន្តោស១​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​(​១​)​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​
​(​១​)​ ​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​មាន៣ប្រការ​ ​គឺ​កាយវិវេក​ ​ស្ងាត់​កាយ១​ ​ចិត្តវិវេក​ ​ស្ងាត់​ចិត្ត១​ ​ឧបធិវិវេក​ ​ស្ងាត់​កិលេស១​។​ ​បុគ្គល​គេច​ចេញ​ចាក​ពួក​ក្រុម​ ​ហើយ​ពួន​សម្ងំ​នៅតែ​ខ្លួន​មួយ​ ​ដោយអំណាច​អា​រព្ភ​វត្ថុ៨ប្រការ​ ​ហៅថា​ ​កាយវិវេក​ ​បុគ្គល​ធ្វើ​កសិណ​បរិកម្ម​ ​ដរាបដល់​បានសម្រេច​សមាបត្តិ​ទាំង៨​ ​ហៅថា​ ​ចិត្តវិវេក​ ​បុគ្គល​ធ្វើ​ឈាន​ ​គឺ​សមាបត្តិ​ទាំង៨នោះ​ ​ឲ្យ​ជាទី​តាំង​ ​ហើយ​ពិចារណា​ ​នូវ​សង្ខារធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដរាបដល់​សម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត​ ​ព្រមទាំង​បដិសម្ភិទា​ ​ហៅថា​ ​ឧបធិវិវេក​ ​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២២ | បន្ទាប់
ID: 636819027084195817
ទៅកាន់ទំព័រ៖