ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

 [​២៦៥​]​ ​ធម៌​បី​ដែល​ជា​ចំណែក​វិសេស​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​កុសល​មូល​ ​(​ឫស​កុសល​)​ ​បី​ប្រការ​គឺ​ ​អលោភៈ​ ​ជា​ឫស​កុសល១​ ​អទោសៈ​ ​ជា​ឫស​កុសល១​ ​អមោហៈ​ ​ជា​ឫស​កុសល១​។​ ​ធម៌​ទាំង​បី​នេះ​ ​ជា​ចំណែក​វិសេស​។​ ​
 [​២៦៦​]​ ​ធម៌​បី​ដែល​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​ក្រ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​និស្សារ​ណី​យធា​តុ​ ​(​ធាតុ​ដែល​ត្រូវ​រលាស់​ចេញ​)​ ​៣ប្រការ​ ​គឺ​ ​នេក្ខម្មៈ​(​១​)​ ​ដែល​ជា​ធម្មជាត​រលាស់​ចេញ​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ១​ ​អរូបជ្ឈាន​(​២​)​ ​ដែល​ជា​ធម្មជាត​រលាស់​ចេញ​នូវ​រូប​ទាំងឡាយ១​ ​និរោធ​(​៣​)​ ​ដែល​ជា​ធម៌​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​អ្វីមួយ​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នឹង​បច្ច័យ​ ​ដែល​តាក់តែង១​។​ ​ធម៌​ទាំង​បី​នេះ​ ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​ដោយ​ក្រ​។​
 [​២៦៧​]​ ​ធម៌​បី​ដែល​គួរឲ្យ​កើតឡើង​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ញាណ​ ​បី​យ៉ាងគឺ​ ​ញាណ​ដែល​ជា​ចំណែក​អតីត១​ ​ញាណ​ដែល​ជា​ចំណែក​អនាគត១​ ​ញាណ​ដែល​ជា​ចំណែក​បច្ចុប្បន្ន១​។​ ​ធម៌​ទាំង​បី​នេះ​ ​គួរឲ្យ​កើតឡើង​។​
​(​១​)​ ​នេក្ខម្មៈ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​លោក​សំដៅយក​អនាគាមិមគ្គ​ ​ព្រោះ​ជា​ធម៌​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​កាម​គ្រប់យ៉ាង​។​ ​(​២​)​ ​បាន​ដល់​អរហត្តមគ្គ​ ​ព្រោះ​ជា​ធម៌​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​រូប​ទាំងពួង​ ​ឃាត់​មិន​ឲ្យ​កើតឡើង​ទៀត​។​ ​(​៣​)​ ​និរោធ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​បាន​ដល់​អរហត្តផល​ ​ព្រោះ​អរិយបុគ្គល​ ​ដែល​បានឃើញ​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ដោយ​អរហត្តផល​ហើយ​ ​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ​លែង​មានត​ទៅទៀត​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៦១ | បន្ទាប់
ID: 636819006899361311
ទៅកាន់ទំព័រ៖