ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

សេពគប់​មិត្ត​ ​ព្រោះហេតុតែ​ប្រយោជន៍១​។​ ​ម្នាល​គហបតិ​បុត្ត​ ​មិត្ត​គិត​យក​តែ​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​មិនមែន​ជា​មិត្ត​ទេ​ ​គ្រាន់តែ​ជា​មិត្ត​ប្លម​ ​អ្នក​ត្រូវ​ស្គាល់​ដោយស្ថាន៤យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 [​៥៩​]​ ​ម្នាល​គហបតិ​បុត្ត​ ​មិត្ត​ល្អ​តែ​សំដី​ ​មិនមែន​ជា​មិត្ត​ ​គ្រាន់តែ​ជា​មិត្ត​ប្លម​ ​អ្នក​ត្រូវ​ស្គាល់​ដោយស្ថាន៤​ ​គឺ​មិត្ត​ទទួលរាក់ទាក់​ដោយ​របស់​ដែល​កន្លង​ហើយ១​ ​ទទួលរាក់ទាក់​ដោយ​របស់​ដែល​មិនទាន់​មាន​មក១​ ​សង្គ្រោះ​ដោយ​អំពើ​ឥតប្រយោជន៍​ ​១​ ​កាល​កិច្ច​ទាំងឡាយ​ ​កើត​ឡើង​ភ្លាម​ៗ​ ​ក៏​សំដែង​អាង​របស់​ខូចខាត​(​១​)​ ​១​ ​ម្នាល​គហបតិ​បុត្ត​ ​មិត្ត​ល្អ​តែ​សំដី​ ​មិនមែន​ជា​មិត្ត​ទេ​ ​គ្រាន់តែ​ជា​មិត្ត​ប្លម​ ​អ្នក​ត្រូវ​ស្គាល់​ដោយស្ថាន៤យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 [​៦០​]​ ​ម្នាល​គហបតិ​បុត្ត​ ​មិត្ត​និយាយ​ចាក់​បណ្តោយ​ ​ឲ្យ​គាប់ចិត្ត​ ​មិនមែន​ជា​មិត្ត​ទេ​ ​គ្រាន់តែ​ជា​មិត្ត​ប្លម​ ​អ្នក​ត្រូវ​ស្គាល់​ដោយស្ថាន៤យ៉ាង​ ​គឺ​បើ​មិត្ត​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់​ ​ក៏​យល់ព្រម​តាម១​ ​មិត្ត​ធ្វើអំពើ​ល្អ​ ​ក៏​យល់ព្រម​តាម១​ ​ពណ៌នា​គុណ​មិត្ត​ ​តែ​ក្នុង​ទី​ចំពោះមុខ១​ ​ពោលទោស​មិត្ត​ ​ក្នុង​ទី​កំបាំងមុខ១​។​ ​ម្នាល​គហបតិ​បុត្ត​ ​មិត្ត​និយាយ​ចាក់​បណ្តោយ​ ​ឲ្យ​គាប់ចិត្ត​ ​មិនមែន​ជា​មិត្ត​ទេ​ ​គ្រាន់តែ​ជា​មិត្ត​ប្លម​ ​អ្នក​ត្រូវ​ស្គាល់​ដោយស្ថាន៤យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
​(​១​)​ ​ពឹង​ការអ្វី​មិនបាន​ ​បើ​ត្រូវ​ពឹង​រក​អ្វី​ៗ​ ​ក៏​ប្រាប់​ថា​របស់​នោះ​ ​ខូច​នេះ​ ​បាត់​នោះ​ជាដើម​។​
ថយ | ទំព័រទី ៧៩ | បន្ទាប់
ID: 636818903485876398
ទៅកាន់ទំព័រ៖