ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៩

​[​៦៨​]​ ​មិត្ត​ដែល​មាន​ឧបការៈ​ ​សំឡាញ់​ដែល​រួមសុខទុក្ខ​ ​មិត្ត​ដែល​ប្រាប់​ប្រយោជន៍​ ​មិត្ត​ដែល​មាន​សេចក្តី​ឈឺឆ្អាល​ ​បណ្ឌិត​ស្គាល់​ជាក់​ ​នូវ​បុគ្គល​ទាំង៤ពួក​នុ៎ះ​ថា​ ​ជា​មិត្ត​មែនទែន​ ​ហើយ​គប្បី​ចូល​ទៅ​អង្គុយ​ជិតស្និទ្ធ​ស្នាល​ ​ដូចជា​មាតា​ ​និង​បុត្ត​ ​ដែល​កើត​ពី​ទ្រូង​។​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ ​តែង​រុងរឿង​ ​ដូចជា​ភ្លើង​ដែល​ភ្លឺ​ដូច្នោះឯង​ ​កាល​បុគ្គល​សន្សំទ្រព្យ​ ​រមែង​ធ្វើ​ទ្រព្យ​ ​ឲ្យ​ជា​គំនរ​ ​ដូចជា​ឃ្មុំ​ដូច្នោះឯង​។​ ​ភោគៈ​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ដល់​នូវ​ការ​ពូន​ជា​គំនរ​ ​ដូចជា​ដំបូក​ ​ដែល​កណ្តៀរ​ ​ក​ពូន​ ​ដូច្នោះឯង​។​ ​គ្រហស្ថ​ក្នុង​ត្រូ​កូល​ ​បាន​សន្សំ​ភោគៈ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ទើប​អាច​ ​(​តាំងខ្លួន​)​ ​កុលបុត្រ​ដែល​ចែក​ភោគៈ​ទាំងឡាយ​ជា៤ចំណែក​ ​គឺ​បិរ​ភោគ​ភោគៈ​ទាំងឡាយ១ចំណែក​ ​ប្រកបការងារ​ពីរ​ចំណែក​ ​ទាំង​តំ​កល់​ទុក​នូវ​