ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

ខ្ញុំ​មិន​ឲ្យ​ទេ​។​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​សួរ​ទៅ​ពួក​សាវក​របស់​អាជីវក​នោះ​ថា​ ​បពិត្រ​អ្នក​ម្ចាស់​ទាំងឡាយ​ ​អស់អ្នក​មកនេះ​មានការអ្វី​។​ ​ពួក​សាវក​របស់​អាជីវក​នោះ​ប្រាប់​ថា​ ​យើង​មក​ដណ្តឹង​ធីតា​របស់​អ្នកស្រី​ប្រពន្ធ​ហោរា​ឈ្មោះ​ឯណោះ​ក្នុង​ស្រុក​នេះ​ ​ឲ្យ​កុមារ​របស់​យើង​ ​តែ​នាង​នោះ​និយាយ​ថា​ ​បពិត្រ​អ្នក​ម្ចាស់​ទាំងឡាយ​ ​ខ្ញុំ​ឯង​មិនធ្លាប់​ស្គាល់​អស់អ្នក​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ជា​អ្វី​ទេ​ ​ឬ​ជា​កូនចៅ​អ្នកណា​ទេ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ធីតា​នេះ​ ​ជា​ធីតា​តែមួយ​របស់ខ្ញុំ​ ​ហើយ​ថាត្រូវ​ទៅ​ស្រុកក្រៅ​ផង​ទៀត​ ​ខ្ញុំ​មិន​ឲ្យ​ទេ​។​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​នោះ​ប្រាប់​ទៅ​ពួក​សាវក​របស់​អាជីវក​វិញ​ថា​ ​បពិត្រ​អ្នក​ម្ចាស់​ទាំងឡាយ​ ​ថ្វីបានជា​អ្នក​ទៅ​ដណ្តឹង​ធីតា​របស់​ប្រពន្ធ​ហោរា​នោះ​ ​ក្រែង​ត្រូវ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ពិត​លោក​ម្ចាស់​ឧទាយិ​ ​លោក​ម្ចាស់​ឧទាយិ​នឹង​បង្គាប់​ឲ្យ​គេ​ឲ្យ​ទេ​ឬ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ពួក​សាវក​របស់​អាជីវក​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​ឯ​ទី​ដែល​ឧទាយិ​ភិក្ខុ​នៅ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ឧទាយិ​ភិក្ខុ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​យើង​មក​ដណ្តឹង​ធីតា​របស់​ប្រពន្ធ​ហោរា​ឈ្មោះ​ឯណោះ​ក្នុង​ស្រុក​នេះ​ ​ឲ្យ​កុមារ​របស់​យើង​ ​តែ​នាង​នោះ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​ឯង​មិនធ្លាប់​ស្គាល់​អស់អ្នក​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ជា​អ្វី​ទេ​ ​ឬ​ជា​កូនចៅ​អ្នកណា​ទេ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ធីតា​នេះ​ ​ជា​ធីតា​តែមួយ​របស់ខ្ញុំ​ ​ហើយ​ថាត្រូវ​ទៅ​ស្រុកក្រៅ​ផង​ទៀត​ ​ខ្ញុំ​មិន​ឲ្យ​ទេ​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​
ថយ | ទំព័រទី ១២២ | បន្ទាប់
ID: 636779864054474761
ទៅកាន់ទំព័រ៖