ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

ខ្ញុំ​ជា​អ្នកមាន​ទ្រព្យ​ច្រើន​ ​មាន​បរិក្ខារ​ច្រើន​ ​ទាំង​មាន​កិច្ច​ត្រូវ​ទៅ​ខាងក្រៅ​ក្រុង​ផង​ ​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​មិនបានទេ​។​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​អ្នកបម្រើ​នោះ​ក៏បាន​ប្រាប់​សេចក្តី​នុ៎ះ​ដល់​ពួក​អ្នកលេង​ទាំងនោះ​វិញ​។​ ​កាលបើ​អ្នកបម្រើ​ប្រាប់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​មាន​បុរស​ម្នាក់​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ពួក​អ្នកលេង​នោះ​ថា​ ​នែអ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​អង្វរ​ស្រីផ្កាមាស​នោះ​ធ្វើអ្វី​ ​គួរតែ​អ្នក​ទាំងឡាយ​និយាយ​នឹង​លោក​ម្ចាស់​ឧទាយិ​ទេតើ​ ​លោក​ម្ចាស់​ឧទាយិ​នឹង​បញ្ជូន​ ​(​ស្រីផ្កាមាស​នោះ​)​ ​មក​ឲ្យ​។​ ​កាលបើ​បុរស​នោះ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​មាន​ឧបាសក​ម្នាក់​ពោល​ពាក្យ​នេះ​នឹង​បុរស​នោះ​ថា​ ​អ្នក​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​មិន​គួរ​ដល់​ពួក​សមណ​ ​ជា​កូនចៅ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ទេ​ ​លោក​ម្ចាស់​ឧទាយិ​ក៏​មិន​ធ្វើអំពើ​យ៉ាងនេះ​ដែរ​។​ ​កាលបើ​ឧបាសក​នោះ​ពោល​ដូច្នេះហើយ​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ក៏​តាំងភ្នាល់​គ្នា​ថា​ ​លោក​ម្ចាស់​ឧទាយិ​នឹង​ធ្វើអំពើ​នេះ​ ​នឹង​មិន​ធ្វើអំពើ​នេះ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ពួក​អ្នកលេង​ក៏​ចូល​ទៅត្រង់​ទី​ដែល​ឧទាយិ​ភិក្ខុ​នៅ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ឧទាយិ​ភិក្ខុ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​យើង​កាល​ឲ្យ​ស្រីបម្រើ​ក្នុង​ឱទ្យាន​នេះ​ ​បាន​ប្រើ​បម្រើ​ទៅ​ឯ​សំណាក់​ស្រីផ្កាមាស​ឈ្មោះ​ឯណោះ​ថា​ ​ឲ្យ​ស្រីផ្កាមាស​មក​ ​យើង​នឹង​ឲ្យ​នាង​បម្រើ​ក្នុង​ឱទ្យាន​ ​តែ​ស្រីផ្កាមាស​នោះ​ឆ្លើយ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣០ | បន្ទាប់
ID: 636779866571638735
ទៅកាន់ទំព័រ៖