ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

ភិក្ខុ​បង្គាប់​ ​(​ពួក​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​)​ ​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ធ្វើ​កុដិ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ ​រួច​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​ប៉ុន្តែ​បាន​ពន្យល់​ថា​ ​កុដិ​នោះ​គួរ​ជា​កុដិ​មាន​ពួក​ភិក្ខុ​សំដែង​ទី​ឲ្យ​ផង​ ​ប្រកបដោយ​ប្រមាណ​ផង​ ​ឥតមាន​ហេតុ​ទាស់​ផង​ ​មាន​ទី​ឧបចារ​ផង​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក៏​ធ្វើ​កុដិ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឥតមាន​ពួក​ភិក្ខុ​សំដែង​ទី​ឲ្យ​ ​ហួសប្រមាណ​ ​មានហេតុ​ទាស់​ ​ឥតមាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ៤​។​បេ​។​ ​មានហេតុ​ទាស់​ ​តែ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​បី​។​បេ​។​ ​ឥតមាន​ហេតុ​ទាស់​ ​ឥតមាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​បី​។​បេ​។​ ​ឥតមាន​ហេតុ​ទាស់​ ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ពីរ​។​ ​ភិក្ខុ​បង្គាប់​ ​(​ពួក​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​)​ ​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ធ្វើ​កុដិ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ ​រួច​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​ប៉ុន្តែ​បាន​ពន្យល់​ថា​ ​កុដិ​នោះ​គួរ​ជា​កុដិ​មាន​ពួក​ភិក្ខុ​សំដែង​ទី​ឲ្យ​ផង​ ​ប្រកបដោយ​ប្រមាណ​ផង​ ​ឥតមាន​ហេតុ​ទាស់​ផង​ ​មាន​ទី​ឧបចារ​ផង​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក៏​ធ្វើ​កុដិ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​ពួក​ភិក្ខុ​សំដែង​ទី​ឲ្យ​ ​ប្រកបដោយ​ប្រមាណ​ ​តែ​មានហេតុ​ទាស់​ ​ឥតមាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ពីរ​។​បេ​។​ ​មានហេតុ​ទាស់​ ​តែ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​បេ​។​ ​ឥតមាន​ហេតុ​ទាស់​ ​តែ​ឥតមាន​ទី​ឧបចារ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នកធ្វើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​បេ​។​ ​ឥតមាន​ហេតុ​ទាស់​ ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ជា​អនាបត្តិ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 636779980898647866
ទៅកាន់ទំព័រ៖