ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ជា​ម្ចាស់​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ទព្វ​មល្ល​បុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ជា​គំរប់​ពីរ​ដង​ផង​។​បេ​។​ ​ជា​គំរប់​បីដង​ផង​ថា​ ​នែ​ទព្វៈ​ ​អ្នក​រលឹក​បាន​ឬទេ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនេះ​ពោល​យ៉ាងណា​ ​អ្នក​បាន​ធ្វើ​យ៉ាងនោះ​ឬ​។​ ​ទព្វ​មល្ល​បុត្ត​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​ជ្រាប​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដោយពិត​ហើយ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ជា​ម្ចាស់​ត្រាស់​ថា​ ​នែ​ទព្វៈ​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​មិន​ពោល​បណ្តោះ​បណ្តៃ​យ៉ាងនេះ​ទេ​ ​បើ​ ​(​អំពើ​អ្វី​)​ ​ដែល​អ្នក​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​អ្នក​ចូរ​ឆ្លើយ​ថា​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​បើ​អ្នក​មិនបាន​ធ្វើ​ទេ​ ​អ្នក​ចូរ​ឆ្លើយ​ថា​ខ្ញុំ​មិនបាន​ធ្វើ​ទេ​។​ ​ទព្វ​មល្ល​បុត្ត​ទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​តាំងពី​ដួច​កើតមក​វេលា​ណា​ ​មិនដែល​សេព​មេថុនធម្ម​ទេ​ ​សូម្បីតែ​យល់សប្តិ​ ​ក៏​មិនដែល​ឃើញ​ទេ​ ​បាច់​និយាយ​ថ្វី​ដល់​ការ​ភ្ញាក់​រលឹក​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មក​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អ្នក​តាំង​ឡាយ​ចូរ​ជំរះ​សួរ​ភិក្ខុ​ពួក​នេះ​មើល​។​ ​លុះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ទ្រង់​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ចូល​ទៅកាន់​ព្រះវិហារ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​បាន​ជំរះ​សួរ​មេ​ត្តិ​យ​ភិក្ខុ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​ក​ភិក្ខុ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ជំរះ​សួរ​ ​ទើប​ប្រាប់​សេចក្តី​នេះ​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​(​តាមពិត​ត្រង់​)​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​សួរ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636780011369900722
ទៅកាន់ទំព័រ៖