ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

កើតទៅជា​រោគ​ស្គម​លឿង​ ​ស្លេកស្លាំង​ ​មានខ្លួន​រវាម​ដោយ​សរសៃ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​លោក​មាន​សម្បុរ​ ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ពេញលេញ​ ​មាន​សម្បុរ​មុខ​ស្រស់បស់​ ​មាន​សម្បុរស្បែក​ផូរផង់​ឡើងវិញ​ ​លោក​បាន​ធ្វើថ្នាំ​អ្វី​ ​(​ឆាន់​)​ ​អាវុសោ​សេយ្យ​សក​។​ ​សេយ្យ​សក​ភិក្ខុ​ឆ្លើយតប​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ខ្ញុំ​គ្មាន​ធ្វើថ្នាំ​អ្វី​ ​(​ឆាន់​)​ ​ទេ​ ​តែ​ខ្ញុំ​បាន​ឆាន់​ឆ្អែត​ ​សិង​ស្កប់​ ​ស្រង់ទឹក​ពេញចំណង់​ ​លុះ​បាន​ឆាន់​ឆ្អែត​ ​សិង​ស្កប់​ ​ស្រង់ទឹក​ពេញចំណង់​ហើយ​ ​កាលណា​សេចក្តី​អផ្សុក​កើតឡើង​ ​រាគ​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ខ្ញុំ​ ​ៗ​ព្យាយាម​បញ្ចេញ​ទឹកអសុចិ​ដោយដៃ​ក្នុង​កាលនោះ​។​ ​ទើប​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​សំឡាញ់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សេយ្យ​សក​ ​លោក​ទទួល​បរិភោគ​នូវ​របស់​ដែលគេ​ឲ្យ​ដោយ​សទ្ធា​ ​ដោយដៃ​ណា​ ​លោក​ព្យាយាម​បញ្ចេញ​ទឹកអសុចិ​ដោយដៃ​នោះ​ឯង​ ​ឬអ្វី​។​ ​សេយ្យ​សក​ឆ្លើយ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពិត​ដូច្នោះឯង​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ណា​ដែល​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​តិច​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ពោលទោស​ត្មះតិះដៀល​ថា​ ​ហេតុអ្វីបានជា​សេយ្យ​សក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ព្យាយាម​បញ្ចេញ​ទឹកអសុចិ​ដោយដៃ​ ​(​ដូច្នោះ​)​។​ ​គ្រានោះ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ក៏​តិះដៀល​សេយ្យ​សក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ដោយ​អនេកបរិយាយ​ ​ហើយ​បាន​ក្រាបទូល​ដំណើរ​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ទើប​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​អាស្រ័យហេតុ​នេះ
ថយ | ទំព័រទី ៣ | បន្ទាប់
ID: 636779212356749784
ទៅកាន់ទំព័រ៖