ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

ឃើញ​ភិក្ខុ​នោះ​ហើយ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​អ្វី​នេះ​ ​ដូចជា​សង្រួម​ហួស​ ​ដូចជា​ទន់ល្វន់​ពេក​ ​ដូចជា​មុខស្រពោន​ពេក​ ​អ្នកណា​គេ​នឹង​ឲ្យ​ដុំ​បាយ​ដល់​លោក​នេះ​ដែល​ចូល​ទៅ​រក​ ​(​គេ​នោះ​)​ ​ចំណែក​អស្ស​ជិ​ភិក្ខុ​ ​និង​បុន​ព្វ​សុក​ភិក្ខុ​ជា​ម្ចាស់​យើង​ពោល​ពាក្យ​ផ្អែម​ ​ពោល​ពាក្យពីរោះ​ ​ពោល​ពាក្យជា​សុខ​ ​មាន​ញញឹមញញែម​ជាមុន​ ​តែង​និយាយ​ថា​ ​អ្នក​ចូរ​មក​ ​អ្នក​មក​ល្អ​ហើយ​ ​មានមុខ​មិន​ស្រពោន​ ​មានមុខ​ងើប​ ​តែង​និយាយ​មុន​ ​យើង​គួរ​ប្រគេន​ដុំ​បាយ​ដល់​លោកម្ចាស់​អស់នោះ​។​ ​ឧបាសក​មួយ​នាក់​បានឃើញ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​កិ​ដា​គិរិ​ជនបទ​ ​ដើម្បី​បិណ្ឌបាត​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ហើយ​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​ថា​ ​មេត្តាប្រោស​ ​លោកម្ចាស់​បាន​អាហារ​បិណ្ឌបាត​ខ្លះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ប្រាប់​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​អាហារ​បិណ្ឌបាត​មិនទាន់​បានទេ​។​ ​ឧបាសក​នោះ​និយាយ​ថា​ ​លោកម្ចាស់​សូម​និមន្ត​មក​ ​យើង​នឹង​ទៅផ្ទះ​។​ ​ទើប​ឧបាសក​នោះ​ ​នាំ​ភិក្ខុ​នោះ​ទៅផ្ទះ​ ​ឲ្យ​ឆាន់​ហើយ​ ​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​ថា​ ​លោកម្ចាស់​នឹង​និមន្ត​ទៅ​ក្នុង​ទីណា​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ប្រាប់​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​អាត្មា​នឹង​ទៅកាន់​ក្រុង​សាវត្ថី​ ​ដើម្បី​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ឧបាសក​នោះ​ពោល​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​សូម​លោកម្ចាស់​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះបាទ​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដោយ​ត្បូង​តាម​ពាក្យ​នៃ​ខ្ញុំ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​សូម​លោកម្ចាស់​ក្រាបទូល​យ៉ាងនេះ​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៦ | បន្ទាប់
ID: 636780088629629725
ទៅកាន់ទំព័រ៖