ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

អាស្រ័យ​ដំណើរ​នេះ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ឲ្យ​ប្រជុំ​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​ហើយ​ត្រាស់​សួរ​ចំពោះ​ទៅ​សេយ្យ​សក​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​សេយ្យ​សក​ ​បានឮ​ថា​អ្នកឯង​ព្យា​យាម​ញុំាង​ទឹកអសុចិ​ឲ្យ​ឃ្លាត​ចេញ​ដោយដៃ​មែន​ឬ​។​ ​សេយ្យ​សក​ទូល​តប​ថា​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​ពិតមែន​។​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មានជោគ​ ​ទ្រង់​តិះដៀល​ថា​ ​ម្នាល​បុរស​ឥតអំពើ​ ​កម្ម​នុ៎ះ​មិន​សមគួរ​ ​មិន​ត្រូវ​ទំនង​ ​មិន​ត្រូវបែប​ ​មិនមែន​ជា​របស់​សមណៈ​ ​មិន​គប្បី​សោះ​ ​មិន​គួរ​ធ្វើ​សោះ​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ ​ហេតុអ្វីបានជា​អ្នកឯង​ព្យាយាម​បញ្ចេញ​ទឹកអសុចិ​ដោយដៃ​ ​(​ដូច្នោះ​)​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ ​ធម៌​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយ​បរិយាយ​ដ៏​ច្រើន​ ​(​សុទ្ធតែ​)​ ​ដើម្បីឲ្យ​ប្រាសចាក​រាគៈ​ ​មិនមែន​ដើម្បី​ប្រកបដោយ​រាគៈ​ទេ​ ​ធម៌​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដើម្បីឲ្យ​ប្រាសចាក​គ្រឿង​ប្រកប​ ​មិនមែន​ដើម្បី​គ្រឿង​ប្រកប​ទេ​ ​ធម៌​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដើម្បីឲ្យ​ប្រាសចាក​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​ ​មិនមែន​ដើម្បី​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​ទេ​ ​(​ដូច្នេះ​)​ ​មិនមែន​ឬ​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ ​កាលបើ​ ​ធម៌​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​(​សុទ្ធតែ​)​ ​ដើម្បីឲ្យ​ប្រាសចាក​រាគៈ​ ​អ្នកឯង​បែរជា​រិះគិត​ត្រង់​ធម៌​នោះ​ ​ដើម្បី​ប្រកបដោយ​រាគៈ​ទៅវិញ​ ​កាលបើ​ធម៌​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដើម្បីឲ្យ​ប្រាសចាក​គ្រឿង​ប្រកប​ ​អ្នកឯង​បែរជា​រិះគិត​ដើម្បី​គ្រឿង​ប្រកប​វិញ​ ​កាលបើ​ធម៌​ដែល​តថាគត​
ថយ | ទំព័រទី ៤ | បន្ទាប់
ID: 636779212678958213
ទៅកាន់ទំព័រ៖