ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០២

មិន​ឲ្យ​វិហារ​នោះ​ដល់​ភិក្ខុ​ដទៃ​ទេ​ ​ឬមិន​ឲ្យ​គេ​រុះរើ​ធ្វើជា​ថ្មីទៀត​ទេ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ពីរ​ ​និង​សង្ឃាទិសេស​។​បេ​។​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​តែ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ ​និង​សង្ឃាទិសេស​។​បេ​។​ ​មិន​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​តែ​មិន​មាន​ឧបចារ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ ​និង​សង្ឃាទិសេស​។​បេ​។​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​សង្ឃាទិសេស​។​ ​ភិក្ខុ​បង្គាប់​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ធ្វើ​វិហារ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ ​ហើយ​ចៀសចេញ​ទៅ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក៏​ធ្វើ​វិហារ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​វិហារ​ដែល​សង្ឃ​បាន​សំដែង​ទី​ឲ្យ​ ​តែ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​មិន​មាន​ទី​ឧបចារ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​មកដល់​ ​ក្នុង​ពេល​ដែល​វិហារ​មិនទាន់​ហើយ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គប្បី​ឲ្យ​វិហារ​នោះ​ទៅ​ភិក្ខុ​ដទៃ​ ​ឬ​រុះរើ​ធ្វើជា​ថ្មីទៀត​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ឲ្យ​វិហារ​នោះ​ទៅ​ភិក្ខុ​ដទៃ​ ​មិន​ឲ្យ​គេ​រុះរើ​ធ្វើជា​ថ្មីទៀត​ទេ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ពីរ​។​បេ​។​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​តែ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​បេ​។​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​តែ​មិន​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​បេ​។​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​មាន​ទី​ឧបចារ​ ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636779993063673665
ទៅកាន់ទំព័រ៖