ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

បីតិ​ ​ក៏​កើត​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​ប្រកបដោយ​បីតិ​ហើយ​ ​កាយ​ក៏​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​លុះ​ភិក្ខុ​មាន​កាយ​ស្ងប់​រម្ងាប់​ហើយ​ ​រមែង​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​សុខ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ហើយ​ ​ចិត្ត​ក៏​រមែង​តម្កល់​នៅ​ល្អ​។​ ​
 [​៩៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​ ​មាន​សីល​យ៉ាងនេះ​ ​មានធម៌​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​យ៉ាងនេះ​ ​រមែង​បរិភោគ​នូវ​បាយ​នៃ​ស្រូវសាលី​ ​ដែល​ប្រាសចាក​ពណ៌ខ្មៅ​ ​មាន​សំ​ឡ​ច្រើនមុខ​ ​មាន​ម្ហូបក្រៀម​ច្រើនមុខ​ ​ការ​បរិភោគ​នោះ​ ​មិន​មាន​អន្តរាយ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​សំពត់​ដែល​សៅហ្មង​ ​មានមន្ទិល​កាន់​ ​ហើយ​ទៅជា​សំពត់​ស្អាត​ផូរផង់​ ​ព្រោះតែ​អាស្រ័យ​ទឹកថ្លា​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​មាស​ដែល​បរិសុទ្ធ​ស្អាត​ ​ផូរផង់​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​មាត់​បាវ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មាន​សីល​យ៉ាងនេះ​ ​មានធម៌​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​យ៉ាងនេះ​ ​បរិភោគ​នូវ​បិណ្ឌបាត​នៃ​ស្រូវសាលី​ ​ដែល​ប្រាសចាក​ពណ៌ខ្មៅ​ ​មាន​សំ​ឡ​ច្រើនមុខ​ ​មាន​ម្ហូបក្រៀម​ច្រើនមុខ​ ​ការ​បរិភោគ​នោះ​ ​មិន​មាន​អន្តរាយ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១២៤ | បន្ទាប់
ID: 636821331029173932
ទៅកាន់ទំព័រ៖