ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

(​ដោយ​ការកំណត់​នូវ​ឥរិយាបថ​ទាំង៤របស់​ខ្លួន​)​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ដូច្នេះ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​កាយ​ក្នុង​កាយ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤យ៉ាងនេះ​ឯង​។​

​ឥរិយាបថ​បព្វៈ​។​


 [​១៣៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​នូវ​សម្បជញ្ញៈ​(​១​)​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​ដើរទៅ​មុខ​ ​និង​ថយក្រោយ​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​ក្រឡេក​មើលទៅ​មុខ​ ​និង​ក្រឡេក​មើលទៅ​ទិស​ផ្សេង​ៗ​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​បត់​ដៃជើង​ ​និង​លាដៃ​ជើង​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​ទ្រទ្រង់នូវ​សង្ឃាដី​ ​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​បរិភោគភោជន​ ​និង​ផឹកទឹក​ ​ទំពាស៊ី​ខាទនីយវត្ថុ​ ​ទទួល​រស​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​បន្ទោបង់​ ​នូវ​ឧច្ចារៈ​ ​និង​បស្សាវៈ​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ជាប្រក្រតី​ ​ក្នុង​ការ​ដើរ​ ​ឈរ​ ​អង្គុយ​ ​ដេក​ ​ភ្ញាក់​ឡើង​ ​និយាយ​ ​និង​ភាព​ស្ងៀម​ ​ជាប្រក្រតី​។​
​(​១​)​ ​សម្បជញ្ញៈ​ ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​មាន​សេចក្តី​ពន្យល់​ក្នុង​មហា​សតិបដ្ឋាន​សូត្រ​ ​ទីឃនិកាយ​ ​មហាវគ្គ​ ​ទំព័រ៩​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩០ | បន្ទាប់
ID: 636821352165222845
ទៅកាន់ទំព័រ៖