ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

អាមិសៈ​ ​កាល​ទទួល​ទុក្ខវេទនា​ ​មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ទទួល​ទុក្ខវេទនា​ ​មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​។​ ​កាល​ទទួល​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ ​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ទទួល​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ ​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ ​កាល​ទទួល​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ ​មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ក្តី​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ទទួល​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ ​មិន​ប្រកបដោយ​អាមិសៈ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​វេទនា​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​ខាងក្នុង​ជាប្រក្រតី​ ​(​ដោយ​ការកំណត់​នូវ​វេទនា​ ​មាន​សុខវេទនា​ជាដើម​)​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​វេទនា​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ខាងក្រៅ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​វេទនា​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ខាងក្នុង​ ​និង​ខាងក្រៅ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​នូវ​ធម៌​ ​ដែល​ជាទី​ប្រជុំ​កើតឡើង​(​១​)​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​ធម៌​ ​ដែល​សូន្យ​ទៅ​(​២​)​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​ធម៌​ដែល​ប្រជុំ​កើតឡើង​ ​ទាំង​ធម៌​ដែល​សូន្យ​ទៅ​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ស្មារតី​ ​
​(​១​)​ ​ធម៌​ដែល​ជាទី​ប្រជុំ​កើតឡើង​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​និង​មាន​សេចក្តី​ពន្យល់​ក្នុង​ខន្ធ​បព្វៈ​ខាងចុង​។​ ​(​២​)​ ​ធម៌​ដែល​សូន្យ​ទៅ​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សេចក្តី​ពន្យល់​ក្នុង​ខន្ធ​បព្វៈ​ខាងចុង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636821355445720479
ទៅកាន់ទំព័រ៖