ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​សមុទយ​ធម៌​(​១​)​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​វយ​ធម៌​(​២​)​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​សមុទយ​ធម៌​ ​និង​វយ​ធម៌​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ក្តី​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ស្មារតី​ ​(​ជា​គ្រឿង​កំណត់​នូវ​អរិយសច្ច​ទាំង៤​)​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ផ្ចង់​ឡើង​ចំពោះ​ថា​ ​ធម៌​មាន​មែន​ ​(​តែ​មិនមែន​សត្វ​ ​មិនមែន​បុគ្គល​ ​មិនមែន​ស្រី​ ​មិនមែន​ប្រុស​ ​ជាដើម​)​ ​គ្រាន់តែ​ជា​គ្រឿង​កំណត់​ ​ដើម្បីឲ្យ​ចំរើន​ប្រាជ្ញា​ ​ដើម្បីឲ្យ​ចំរើន​ស្មារតី​ប៉ុណ្ណោះ​ ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​មិន​អាស្រ័យ​ ​(​តណ្ហា​ ​និង​ទិដ្ឋិ​)​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ផង​ ​មិន​ប្រកៀក​ប្រកាន់​អ្វី​តិចតួច​ ​ក្នុង​លោក​ផង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើ​ញរឿយៗ​ ​នូវ​ធម៌​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​អរិយសច្ច​ទាំង៤​ ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​

​សច្ច​បព្វៈ​។​ ​ចប់​ ​ភាណវារៈ​ ​ជាបឋម​។​


​(​១​)​-​(​២​)​ ​សមុទយ​ធម៌​ ​និង​វយ​ធម៌​ ​ដែល​ជា​ដែន​ឲ្យ​កើតឡើង​ ​និង​សូន្យ​ទៅ​នៃ​សត្វ​ទាំង៤នោះ​ ​បាន​ដល់​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ទាំង៧ប្រការ​ ​មាន​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ជាដើម​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៩ | បន្ទាប់
ID: 636821397157196239
ទៅកាន់ទំព័រ៖