ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

(​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​ក្នុង​សីល​ ​និង​វត​)​១​ ​អត្ត​វា​ទុ​បា​ទាន​ ​(​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​ក្នុង​ពាក្យ​ពោល​ថា​ ​ខ្លួនប្រាណ​)​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សមណព្រាហ្មណ៍​ពួក​មួយ​ ​ប្តេជ្ញា​ថា​ ​ជា​អ្នកពោល​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​ ​នូវ​ឧបាទាន​ទាំងអស់​ ​តែ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​ឧបាទាន​ទាំងអស់​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ទេ​ ​បញ្ញត្ត​តែ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​កាមុបាទាន​ ​(​ប៉ុណ្ណោះ​)​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​ទិ​ដ្ឋុ​បា​ទាន​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​សីលព្វតុបាទាន​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​អត្ត​វា​ទុ​បា​ទាន​ទេ​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ព្រោះថា​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចំរើន​ទាំងនោះ​ ​មិនបាន​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ហេតុ​ទាំង៣ប្រការ​នេះ​ ​តាម​សេចក្តី​ពិត​ឡើយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជាពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ប្តេជ្ញា​ថា​ ​ជា​អ្នកពោល​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​ឧបាទាន​ទាំងអស់​ ​តែ​ពួកគេ​ទាំងនោះ​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​ឧបាទាន​ទាំងអស់​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ទេ​ ​បញ្ញត្ត​តែ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​កាមុបាទាន​ប៉ុណ្ណោះ​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​ទិ​ដ្ឋុ​បា​ទាន​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​សីលព្វតុបាទាន​ ​មិន​បញ្ញត្ត​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​នូវ​អត្ត​វា​ទុ​បា​ទាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សមណព្រាហ្មណ៍​ពួក​មួយ​ ​ប្តេជ្ញា​ថា​ ​ជា​អ្នកពោល​នូវ​ការកំណត់​ដឹង​ ​នូវ​ឧបាទាន
ថយ | ទំព័រទី ២៥១ | បន្ទាប់
ID: 636821406446227541
ទៅកាន់ទំព័រ៖