ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

កាន់​ទីណា​វិញ​ហ្ន៎​។​ ​កាល​បុថុជ្ជន​នោះ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​ខុសទំនង​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​បណ្តា​ទិដ្ឋិ​ទាំង៦​ ​ទិដ្ឋិ​ណាមួយ​ ​គង់​កើតឡើង​បាន​។​ ​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ដល់​បុថុជ្ជន​នោះ​ ​ព្រោះ​ប្រកាន់​សេចក្តី​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ថា​ ​ខ្លួន​របស់​អាត្មាអញ​មាន១​។​ ​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ដល់​បុថុជ្ជន​នោះ​ ​ព្រោះ​ប្រកាន់​សេចក្តី​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ថា​ ​ខ្លួន​របស់​អាត្មាអញ​មិន​មាន១​។​ ​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ដល់​បុថុជ្ជន​នោះ​ ​ព្រោះ​ប្រកាន់​សេចក្តី​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ខ្លួន​ ​ដោយ​សភាវៈ​ថា​ ​ជា​ខ្លួន​ពិត​(​១​)​ ​១​។​ ​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ដល់​បុថុជ្ជន​នោះ​ ​ព្រោះ​ប្រកាន់​សេចក្តី​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​សភាវៈ​មិនមែន​ខ្លួន​ ​ដោយ​សភាវៈ​ថា​ជា​ខ្លួន​ពិត​(​២​)​ ​១​។​ ​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ដល់​បុថុជ្ជន​នោះ​ ​ព្រោះ​ប្រកាន់​សេចក្តី​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ខ្លួនឯង​ ​ដោយ​សភាវៈ​ថា​ ​មិនមែន​ខ្លួន​ពិត​(​៣​)​ ​១​។​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​បុថុជ្ជន​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​យល់ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្លួន​របស់​អាត្មាអញ​ ​ដែល​ត្រូវ​ទទួល​ ​រមែង​ទទួល​នូវ​ផលកម្ម​ល្អ​ ​និង​អាក្រក់​ ​ក្នុង​កំ​ណើ​ត​នោះ​ៗ​ ​តែខ្លួន​របស់​អាត្មាអញ​នោះ​ ​ជាស​ភាវៈ​ទៀងទាត់​ប្រាកដ​ ​ឋិតថេរ​
​(​១​)​ ​[​សំគាល់​ខន្ធ​ទាំង៥​ ​ថា​ជា​ខ្លួន​ ​លើក​សញ្ញាខន្ធ​ជាធំ​។​ ​(​២​)​ ​សំគាល់​សញ្ញាខន្ធ១​ ​ថា​ជា​ខ្លួន​ ​ឯ​ខន្ធ៤​ ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​។​ ​(​៣​)​ ​សំគាល់​សញ្ញាខន្ធ១​ ​ថា​មិនមែន​ខ្លួន​ ​ឯ​ខន្ធ​ទាំង៤​ ​ថា​ជា​ខ្លួន​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៦ | បន្ទាប់
ID: 636821240958082161
ទៅកាន់ទំព័រ៖