ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០
ម្នាលសារីបុត្ត នេះឯងជា តថាគតពលញ្ញាណ របស់តថាគត (ទី២) ជា ពលញ្ញាណ ដែលតថាគត តែងអាស្រ័យ ទើបបានដល់នូវថ្នាក់ដ៏ប្រសើរ បន្លឺឡើង នូវសីហនាទ ក្នុងបរិស័ទទាំងឡាយ ញ៉ាំងចក្រដ៏ប្រសើឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ។ ម្នាលសារីបុត្ត មួយទៀត តថាគត ដឹងច្បាស់នូវ បដិបទា ជាដំណើរ ទៅកាន់សុគតិ និងទុគ្គតិ ក្នុងទីទាំងពួង តាមសេចក្តីពិត។ ម្នាលសារីបុត្ត ត្រង់ដែលព្រះតថាគត ដឹងច្បាស់នូវ បដិបទា ដំណើរទៅកាន់សុគតិ និងទុគ្គតិ ក្នុងទីទាំងពួង ម្នាលសារីបុត្ត នេះឯងជា តថាគតពលញ្ញាណ របស់ព្រះតថាគត (ទី៣) ជាពលញ្ញាណ ដែលព្រះតថាគត តែងអាស្រ័យហើយ ទើបដល់នូវថ្នាក់ដ៏ប្រសើរ បន្លឺសីហនាទ ក្នុងបរិស័ទទាំងឡាយ ញ៉ាំងព្រហ្មចក្រដ៏ប្រសើ ឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ។ ម្នាលសារីបុត្ត មួយទៀត តថាគត ដឹងច្បាស់នូវលោក
(១) ដែលមានធាតុ
(២) ច្រើនយ៉ាង មានធាតុ
(៣)ផ្សេងៗគ្នា តាមសេចក្តីពិត។ ម្នាលសារីបុត្ត ត្រង់ដែលតថាគត ដឹងច្បាស់នូវលោក ដែលមានធាតុច្រើនយ៉ាង មានធាតុផ្សេងៗគ្នា តាមសេចក្តីពិត ម្នាលសារីបុត្ត នេះឯងជា តថាគតពលញ្ញាណ (ទី៤) ជា ពលញ្ញាណ ដែលព្រះតថាគត បានដល់នូវថ្នាក់ដ៏ប្រសើរ
(១) អដ្ឋកថា ថា បានដល់ខន្ធ អាយតនៈ ធាតុ។ (២) បានដល់ចក្ខុធាតុ ជាដើម ឬកាមធាតុជាដើម។ (៣) បានដល់លក្ខណៈផ្សេងៗ របស់ធាតុទាំងនោះ។
ID: 636821410886431506
ទៅកាន់ទំព័រ៖