ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

បិដក ភាគ ២០ - ទំព័រទី ៣២០

​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​បាន​ដល់​អំពើ​ដែលគេ​បកស្បែក​ក្បាល​ ​ហើយ​យក​ដង្កាប់​ ​ចាប់​ដុំដែក​ដែល​ក្តៅ​ ​ដាក់លើ​រលា​ក្បាល​នោះ​ ​ខួរ​ក្នុង​ក្បាល​ក៏​ពុះ​ឡើង​។​ ​(​២​)​ ​អំពើ​ដែលគេ​ចៀរ​ស្បែក​ ​តាំង​អំពី​បបូរមាត់​ខាងលើ​ ​រហូតដល់​គំ​ត្រចៀក​ទាំងពីរ​ ​រៀងមក​ដល់​កញ្ចឹងក​ ​ហើយ​យក​សក់​រុំ​នឹង​កំណាត់ឈើ​ ​រួច​ទាញ​កន្ត្រាក់​ឲ្យ​របើក​ស្បែក​ក្បាល​ចេញ​ ​ហើយ​យក​ដុំ​ថ្មដុស​ខាត់​រលា​ក្បាល​ឲ្យ​រលីង​ ​រួច​លាង​ទឹក​ឲ្យ​ស្អាត​ ​ឲ្យ​សល់​នៅតែ​ឆ្អឹង​រលា​ដែល​ស​ដូចជា​សំបក​ស័ង្ខ​។​ ​(​៣​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​អំពើ​ដែលគេ​យក​កង្វារ​ដែក​ ​ថ្ពក់​មាត់​ឲ្យ​ហា​ ​ហើយ​ដុត​ប្រទីប​ក្នុង​មាត់​ ​ហើយ​យក​ពន្លាក​ដាប់​មាត់​ឲ្យ​រយះ​ដល់​គំ​ត្រចៀក​ទាំងពីរ​ ​ឲ្យ​ដូចជា​មាត់​រាហូ​។​ ​(​៤​)​ ​[​អំពើ​ដែលគេ​យក​កំណាត់សំពត់​ ​ជ្រលក់​ប្រេង​ ​រុំ​សរីរៈ​ទាំងអស់​ ​ហើយ​ឈួល​ភ្លើង​។​ ​(​៥​)​ ​អំពើ​ដែលគេ​យក​កំណាត់សំពត់​ជ្រលក់​ប្រេង​ ​រុំ​ដៃ​ទាំងពីរ​ ​ហើយ​ឈួល​ភ្លើង​។​

ថយ | ទំព័រទី ៣២០ | បន្ទាប់