ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

ដែល​ត្រូវ​អ្នកចោទ​ ​ចោទ​ហើយ​ ​ក៏​និយាយ​បន្លែបន្លប់​នូវ​អ្នកចោទ​ ​ដោយហេតុ​ដទៃ​ ​ឬ​ពាក្យ​ផ្សេង​ៗ​ ​និយាយ​គេចកែ​ដោយ​សំដី​ខាងក្រៅ​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​សេចក្តី​ប្រទូស្ត​ ​និង​សេចក្តី​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ឲ្យ​កើត​ប្រាកដ​ឡើង​ ​បុគ្គល​នេះ​ ​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​របស់​អាត្មាអញ​ទេ​ ​បើប្រសិន​ជា​អាត្មាអញ​ ​ដែល​ត្រូវ​អ្នកចោទ​ ​ចោទ​ហើយ​ ​នឹង​និយាយ​បន្លែបន្លប់​នូវ​អ្នកចោទ​ ​ដោយហេតុ​ដទៃ​ ​ឬ​ពាក្យ​ផ្សេង​ៗ​ ​និង​និយាយ​គេចកែ​ ​ដោយ​សំដី​ខាងក្រៅ​ ​និង​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​សេចក្តី​ប្រទូស្ត​ ​និង​សេចក្តី​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង​ ​អាត្មាអញ​ហ្នឹងឯង​ ​ក៏​មុខ​ជា​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​របស់​អ្នកដទៃ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ត្រូវ​ញុំាង​ចិត្ត​ឲ្យ​កើតឡើង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​បើ​ត្រូវ​អ្នកចោទ​ ​ចោទ​ហើយ​ ​នឹង​មិន​និយាយ​បន្លែបន្លប់​នូវ​អ្នកចោទ​ ​ដោយហេតុ​ដទៃ​ ​ឬ​ពាក្យ​ផ្សេង​ៗ​ ​និង​មិន​និយាយ​គេចកែ​ ​ដោយ​សំដី​ខាងក្រៅ​ ​និង​មិន​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​សេចក្តី​ប្រទូស្ត​ ​និង​សេចក្តី​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង​ឡើយ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ដែល​ត្រូវ​អ្នកចោទ​ ​ចោទ​ហើយ​ ​ក៏​មិន​ឆ្លើយ​ ​ក្នុង​ដំណើរ​របស់​ខ្លួន​ ​បុគ្គល​នេះ​ ​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​របស់​អាត្មាអញ​ទេ​ ​បើប្រសិន​ជា​អាត្មាអញ​ ​ដែល​ត្រូវ​អ្នកចោទ​ ​ចោទ​ហើយ​ ​នឹង​មិន​ឆ្លើយ​ ​ក្នុង​ដំណើរ​របស់​ខ្លួន​ ​អាត្មាអញ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636821495285478856
ទៅកាន់ទំព័រ៖