ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

ពេញ​ផ្ទៃ​ ​ហើយ​ប្រក​បរឿយៗ​ ​នូវ​ទីដេក​ស្រួល​ ​នូវ​ទី​ផ្អែក​ស្រួល​ ​នូវ​សេចក្តី​លក់​ស្រួល​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​បរិភោគ​នូវ​ ​ភោជន​ ​ដរាប​ ​ដល់​ឆ្អែត​ ​ពេញ​ផ្ទៃ​ ​ហើយ​ប្រក​បរឿយៗ​ ​នូវ​ទីដេក​ស្រួល​ ​នូវ​ទី​ផ្អែក​ស្រួល​ ​នូវ​សេចក្តី​លក់​ស្រួល​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ឱន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើ​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​ ​នូវ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​ព្យា​យា​មរឿយៗ​ ​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ ​ដើម្បី​តាំង​ទុក​ ​នូវ​ព្យាយាម​ឡើយ​។​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ណា​ ​មិន​ឱន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើ​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​ ​នូវ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​ព្យា​យា​មរឿយៗ​ ​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ ​ដើម្បី​តាំង​ទុក​ ​នូវ​ព្យាយាម​ទេ​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​ជា​ចំណង​របស់​ចិត្ត​ទី៤​ ​ដែល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​កាត់​ផ្តាច់​ហើយ​ ​យ៉ាងនេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយវិញទៀត​ ​ភិក្ខុ​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​ទេវនិកាយ​ណាមួយ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​បាន​ជា​ទេវតា​ ​មាន​ស័ក្តិធំ​ ​ឬ​ទេវតា​មាន​ស័ក្តិតូច​ណាមួយ​ ​ដោយ​សីល​ ​ឬ​វត្ត​ ​តបៈ​ ​ឬ​ព្រហ្មចរិយៈ​នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ ​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​ទេវនិកាយ​ណាមួយ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​បាន​ជា​ទេវតា​ ​មាន​ស័ក្តិធំ​ ​ឬ​ជា​ទេវតា​មាន​ស័ក្តិតូច​ណាមួយ​ ​ដោយ​សីល​ ​ឬ​វត្ត​ ​តបៈ​ ​ឬ​ព្រហ្មចរិយៈ​នេះ​ ​ដូច្នេះ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ឱន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​នូវ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​ព្យា​យា​មរឿយៗ​ ​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ ​ដើម្បី​តាំង​ទុក​ ​នូវ​ព្យាយាម​ទេ​។​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ណា​ ​មិន​ឱន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើ​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​នូវ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៦ | បន្ទាប់
ID: 636821503822947171
ទៅកាន់ទំព័រ៖