ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

ចិត្ត​ដែល​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​ក៏​នៅតែ​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ដដែល​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនទាន់​អស់​ទៅ​ ​ក៏​នៅតែ​មិនទាន់​ដល់​នូវ​កិរិយា​អស់​ទៅ​ដដែល​ ​ធម៌​ដ៏​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ ​គឺ​អរហត្ត​ ​ជា​ធម៌​ប្រសើរ​បំផុត​ ​ដែល​មិនទាន់​ដល់​ ​ក៏​នៅតែ​មិនទាន់​ដល់​តាមលំដាប់​ ​គ្រឿង​បម្រុង​ជីវិត​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ចីវរ​ ​បិណ្ឌបាត​ ​សេនាសនៈ​ ​និង​គិលាន​ប្ប​ច្ច​យ​ភេសជ្ជ​បរិក្ខារ​ណា​នេះ​ ​ដែល​បព្វជិត​ ​គប្បី​ប្រមូល​មក​ ​គ្រឿង​បម្រុង​ជីវិត​ទាំងនោះ​ ​ក៏​កើតឡើង​ដោយ​មិន​លំបាក​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គប្បី​ពិចារណា​ដូច្នេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ចូល​មក​អាស្រ័យ​ ​នូវ​បុគ្គល​នេះ​ ​កាល​អាត្មាអញ​ ​ចូល​មក​អាស្រ័យ​នូវ​បុគ្គល​នេះ​ ​សតិ​ដែល​មិនបាន​តាំង​មាំ​ ​ក៏​នៅតែ​មិនបាន​តាំង​មាំ​ដដែល​ ​ចិត្ត​ដែល​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​ក៏​នៅតែ​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ដដែល​ ​អាសវៈ​ ​ដែល​មិនទាន់​អស់​ទៅ​ ​ក៏​នៅតែ​មិនទាន់​ដល់​នូវ​កិរិយា​អស់​ទៅ​ដដែល​ ​ធម៌​ដ៏​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ ​គឺ​អរហត្ត​ ​ជា​ធម៌​ប្រសើរ​បំផុត​ ​ដែល​មិនទាន់​ដល់​ ​អាត្មាអញ​ ​ក៏​នៅតែ​មិនទាន់​បាន​ដល់​តាមលំដាប់​ ​គ្រឿង​បម្រុង​ជីវិត​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ចីវរ​ ​បិណ្ឌបាត​ ​សេនាសនៈ​ ​និង​គិលាន​ប្ប​ច្ច​យ​ភេសជ្ជ​បរិក្ខារ​ណា​នេះ​ ​ដែល​បព្វជិត​ ​គប្បី​ប្រមូល​មក​ ​គ្រឿង​បម្រុង​ជីវិត​ទាំងនោះ​ ​ក៏​កើតឡើង​ដោយ​មិន​លំបាក​ ​អាត្មាអញ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​មក​បួស​នេះ​សោត​ ​ព្រោះហេតុតែ​ចីវរ​ក៏ទេ​ ​អាត្មាអញ​ ​ចេញ​ចាក​
ថយ | ទំព័រទី ៤០២ | បន្ទាប់
ID: 636821509651080521
ទៅកាន់ទំព័រ៖