ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២០

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​មេ​ម្រឹគ​ធ្នាក់​នុ៎ះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​អវិជ្ជា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​បុរស​ប្រាថ្នា​ ​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​សេចក្តី​ក្សេមក្សាន្ត​នុ៎ះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​តថាគត​ ​ជា​អរហន្ត​ ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ផ្លូវ​ក្សេមក្សាន្ត​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​សួស្តី​ ​គួរ​ដល់​សេចក្តី​ត្រេកអរ​នុ៎ះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​អរិយមគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ៨ប្រការ​ ​គឺ​សម្មាទិដ្ឋិ​ ​សម្មាសង្កប្បៈ​ ​សម្មាវាចា​ ​សម្មា​កម្មន្តៈ​ ​សម្មាអាជីវៈ​ ​សម្មា​វាយាមៈ​ ​សម្មាសតិ​ ​សម្មាសមាធិ​។​
 [​២៥៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ផ្លូវ​ដែល​ក្សេម​ ​ប្រកបដោយ​សួស្តី​ ​ជា​ផ្លូវ​គួរ​ដល់​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​តថាគត​ ​បាន​បើក​ហើយ​ ​ផ្លូវខុស​ ​ក៏​តថាគត​បិទ​ហើយ​ ​សម្រាស់​ ​ក៏​តថាគត​រើចោល​ហើយ​ ​មេ​ម្រឹគ​ធ្នាក់​ ​ក៏​តថាគត​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កិច្ច​ណា​ដែល​តថាគត​ ​ជា​សាស្តា​ ​ជា​អ្នក​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ ​មាន​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ជា​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ ​កិច្ច​នោះ​ ​តថាគត​ ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៤០ | បន្ទាប់
ID: 636821524843549481
ទៅកាន់ទំព័រ៖