ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នោះ​ឯង​ក៏បាន​រៀន​ធម៌​នោះ​ ​ចប់​មួយរំពេច​មិនយូរ​ឡើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នោះ​ឯង​ ​ពោល​នូវ​ញាណ​វាទ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ថេរវាទ​ ​(​ពាក្យ​ខ្ជាប់ខ្ជួន​)​ ​ផង​ ​ប្តេជ្ញា​ថា​ ​តថាគត​ ​បានឃើញ​ដូច្នេះ​ផង​ ​ដោយ​គ្រាន់តែ​អាឡារតាបស​បង្ហើប​មាត់​ ​និង​ដោយ​គ្រាន់តែ​អាឡារតាបស​ ​ពោល​ពាក្យ​ចប់​ប៉ុណ្ណោះ​ ​មិនមែន​តថាគត​ប៉ុណ្ណោះទេ​ ​សូម្បី​ជន​ឯទៀត​ ​(​ក៏​គេ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ដែរ​)​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាឡារតាបស​ ​កាលាម​គោត្រ​ ​មិន​ប្រកាស​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​ធម៌​នេះ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ថ្លៃថ្លា​របស់​ខ្លួនឯង​ ​ដោយ​ត្រឹមតែ​សទ្ធា​ប៉ុណ្ណោះ​ ​តាមពិត​អាឡារតាបស​ ​កាលាម​គោត្រ​ ​គ្រាន់តែ​ជា​អ្នក​យល់ឃើញ​នូវ​ធម៌​នេះ​ ​(​ប៉ុណ្ណោះ​)​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​តថាគត​បាន​ចូល​ទៅ​រក​អាឡារតាបស​ ​កាលាម​គោត្រ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​សួរ​អាឡារតាបស​ ​កាលាម​គោត្រ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​កា​លា​មៈ​ ​អ្នក​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​ធម៌​នេះ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ថ្លៃថ្លា​ខ្លួនឯង​ ​ហើយ​បានសម្រេច​ ​ប្រកាស​ទុក​ ​ដោយហេតុ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​តថាគត​សួរ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​អាឡារតាបស​ ​កាលាម​គោត្រ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636822546531336679
ទៅកាន់ទំព័រ៖