ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

 ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​តថាគត​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ឧប​កា​ជីវក​នោះ​ ​ក៏​និយាយ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ពាក្យ​យ៉ាងហ្នឹង​ពិតមែនហើយ​ ​(​ថា​ហើយ​)​ ​ក៏​ងក់ក្បាល​ ​កាន់​យក​ផ្លូវខុស​គ្នា​ ​គឺ​ដើរ​បែកគ្នា​ចៀសចេញ​ទៅ​។​
 [​៦៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​តថាគត​ ​ត្រាច់​ទៅកាន់​ទី​ចារិក​ ​តាមលំដាប់​ ​ចូល​ទៅ​រក​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ​ ​ឯ​ឥសិបតន​មិគទាយវ័ន​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ​ ​បានឃើញ​តថាគត​ ​ដើរមក​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ប្តេជ្ញា​គ្នា​ថា​ ​នេះ​ហើយ​សមណគោតម​ ​ជា​អ្នក​ល្មោភ​ច្រើន​ ​ឃ្លាតចាក​ព្យាយាម​ ​វិលត្រឡប់​មក​ ​ដើម្បី​ភាពជា​អ្នក​ល្មោភ​ច្រើន​ ​កំពុងតែ​ដើរមក​ ​យើង​ទាំងអស់គ្នា​ ​មិន​គួរ​ថ្វាយបង្គំ​ ​មិន​គួរ​ក្រោក​ទទួល​លោក​ទេ​ ​មិន​គួរ​ទទួល​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​របស់​លោក​ទេ​ ​ប៉ុន្តែ​ពួក​យើង​ ​គួរ​ក្រាល​អាសនៈ​បម្រុងទុក​ ​បើ​លោក​នឹង​ចង់​គង់​ ​ក៏​គង់​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ចូល​ទៅ​ដោយ​ប្រការ​យ៉ាង​ណាៗ​ ​ពួក​បញ្ចវគ្គិយ​ភិក្ខុ​ ​ក៏​មិន​អាច​នឹង​ឋិតនៅ​ ​ក្នុង​ពាក្យ​ប្តេជ្ញា​របស់​ខ្លួន​ ​ដោយ​ប្រការ​យ៉ា​ងនោះៗ​បាន​ឡើយ​ ​ខ្លះ​ក៏​ក្រោក​ទទួល​តថាគត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636822556043570748
ទៅកាន់ទំព័រ៖